BÝR NEFESLÝK SEVDA

Bugünde türküler dinleyerek basladým güne.Ah o türküler!! Ne cok þeyi hatýrlatýyor: annemi, çocukluðumu, sabah kahvaltýlarýný
aðlýyorum biliyor musun
türküler çalarken
verilen onca söz...,,kolaymýþ...
ben mi? hayýr senin býraktýðýn yerde deðilim tabi ki.Her gün güneþ yeniden doðuyor dünya üzerine. her gün yeniden yaþýyorum.
biraz eksilerek
biraz azalarak
biraz þiirlere
akýtýyorum ki gözyaþlarým silsin istiyorum,geri de kalan ne varsa.
Zor kolay deðil biliyorum.Ama geçecek.Neler geçmedi ki.
En zoru da ne biliyor musun? Gözlerine baktýðýmda dünyayý unutmustum..
her sözün bir nefeslik ömrü varmýþ hayatta.
Þimdi dönüp baksam arkama,gidemem yarýnlara..
derdin ya...asla senin elini býrakmam,sen býrakmadýkça.
býraktýn...
çünkü senin sevdan bir ömürlük deðilmiþ.,bir nefeslik miþ..
Bir nefeslik sevdalarla yarýna uçulmaz ki...Sen ne kolum oldun, ne de kanadým...
hani derdin ya
Aþk kanatlanýp uçmaktýr. Uçamadýn...