Çakallık ettiğin günleri an da,
İrfan pınarında yıkan düzenbaz.
Yalan dolan ile aslan postunda,
Mühürlü kâğıttan çıkan düzenbaz.

İntikam peşinde koşan engerek,
Namusu şerefle taşıman gerek.
Cehalet ilmini tahsil ederek,
İnsanlık köşkünü yıkan düzenbaz.

Büyüklük taslayan kopuk serseri,
İçine işeyip sunma kevseri.
Doğru düşünenin yıllardan beri,
Beynine çiviyi çakan düzenbaz.

Aklının başında şeytan külahı,
Firavun işlemez bunca günahı.
Tahtları dağıtır mazlumun ahı,
Yağma sofrasına çöken düzenbaz.

Ey kendini horoz zanneden tavuk,
Kelin görünecek, düşecek kavuk,
Beyninin yerinde küflenmiş kovuk,
Haine belini büken düzenbaz.

Vicdanın sızlamaz kaybolan cana,
Sakın ha güvenme kahpe devrana.
Yaptığı ahırdan böğüren dana,
Fışkıyı ağzından döken düzenbaz.

Mehmet NACAR