Şiir yazılmamış kadınlar
Mevsim normallerinin altında
Bakıyor göbekli dünyaya

Kenar mahallesinde kulaklarının
Hiç usanmadan zayıf kelimeler
Hayatının reyonunda beslenirken
Rahatsız etmeyin onları
Ölümü uyutuyorlar bilinçaltında

Hatıra döküyorlar çiçeklere su diye
Büyümekten yorgun düşmüş güller
Pencere kenarında ince belli kavanozlarla
Yaşam provası yapıyorlar
Uyumadan evvel ağustos böcekleri

Onlar en çok çamaşır yıkarken
Canına okuyor adamların

Şiir yazılmamış kadınlar
Bu yüzden hep dilsiz
Çocuklar Doğururlar.


İZDİHAM