GİRDAP

Bir girdabın içindeyim..
Dolanıp duruyorum karanlık kuytularında..
Işığı arıyorum..
Yolunu kaybetmiş bir göçebe misali..
Savruluyorum..
Bir uçtan diğer uca..

Soğuk bir rüzgar çarpıyor aniden yüzüme..
Kokunu üflüyor üzerime..
Derin derin içime çekiyorum..
Nefesin nefesimde..
Işık hala yok görünürde..
Yürümeye devam ediyorum..

Bir fısıltı duyuyorum kalbimden..
“Yüreğinden geçerek devam etmelisin yoluna..”
“Yoksa kalırsın sonsuza dek Araf’ta..”
Kalbimi dinliyorum..
Sözcükler birer birer dökülüveriyor dudaklarımdan..
“Teşekkür ederim kalbim”
“Teşekkür ederim ruhum”
Güneş aydınlatıyor yüzümü usulca..
O derin gözlerin karşımda..
Uyanıyorum..