Dün akþam (07.09.2016) saat 21.00 kuþaðý sonrasýnda CNN Türk'te bir tartýþma vardý. Þirin Payzýn yönetiyordu. Cumhuriyetten bir haným yazar, bir anda oturma þekli oldukça faullü boyun damarlarý þiþmekle öfke içinde olan beyefendi bir avukat tarafýndan baðýrýlarak bir lahza kadarlýk azarlanýyordu.

O kadar ki, sakin gibi görünen tutumuyla ezberleri tekrarlarken, haným yazarýmýza karþý birden bire poyraz oldu, karayel oldu esti. Fikrin yetmediði yerde vatan millet edebiyatýyla boyun þiþirmek çok moda oldu þimdilerde. Çünkü halk ezberinde þiþik boyun damarýyla konuþmak, doðruluk ifadesidir!

Bir diðer haným yazar evlere þenlikti. Tespiti þuydu; [“15 Temmuz sürecinin yaratanlar kendilerine "yurtta sulh" konseyi deyip Atatürk'ü (Kemalizm’i) çaðrýþan bir "meþrulaþmaya" giriþmiþler” diyordu. (Doðrudur!) “Demek ki Kemalizm de böyle bir cuntacý olan darbeci yan olmalý ki cuntacý heveslileri hep bu yola baþvuruyorlar”] diyordu!

Ýþte zehir, kin burada ki bu son cümlede kusuluyordu. Bilmezlik te buradaydý. Bilgiyi karartmak ta buradaydý. At iziyle it izini karýþtýrmakta buradaydý. Kör kör parmaðým gözüne misali zorla savunman olma eylemi yapýlýrsa, iþin sonu açýk açýk olaný görememek olmasýyla budur.

Kemalizm’in kurucu unsur olmakla meþruiyetliði tartýþýlmazdýr. Kemalizm "Sevir anlaþmasý" gibi yurdun parça parça olmasýný onaylayan sürece karþý oluþtur. O atamýz diye övündüðünüz son Osmanlý Sevr’i imzalamýþtý. Açýktan bu; meþru olana ve vatana ihanetti. Son Osmanlýnýn ihanetçi tutumla iþgali onaylamasý ve iþgalcilerle iþ birliði içinde olmasýyla meþruiyet ligini yitirmesi de; bir baþka gerçektir.

Ülkenin iþgal edilmesi ve iþgale sesiz kalýnmasý, iþgalcilerle birlikte olup direniþçilerin üzerine gidilmesi gibi þartlar zorunlu ve hazýr olunca "direnme meþrudur". Ýþte Mustafa Kemal'in yaptýðý kutsal isyan ve örgütlenme bu "direnme meþruluðudur".

Bu tür direnmenin meþruluðu nedenle kurulan yapý ve bu yapýnýn rengi ruhsarý içinde renk alýþlar da meþrudur. Hiç bir isyan, kolay kolay böylesi meþruiyetle kutsal olma sýfatýna dahi, ulaþamazdý.

Anadolu'nun kutsal isyanýna iþgalciler ve iþgalcilerin iþbirlikçileri olan atalarýnýn müdavimi olanlar dýþýnda hiç kimse; çapulcu ya da asi isyaný diyemez. El hak iþgalcilerin ve iþbirlikçi artýklarýnýn kendilerini ve iþgallerini mazur göstermeleri için iþbirliði içinde olduklarý Osmanlý yönetimine karþý Anadolu'nun kutsal isyanýna, asi isyaný demelerinden daha doðal bir þey olamazdý deðil mi?

Kabakçý isyaný, Kabakçý isyaný oluþla; Patrona Halil isyaný, Patrona Halil oluþla, Anzavur, Delibaþ vs. isyaný hep çapulcu hainlik isyaný olmakla kalýrlar. Bu isyanlarýn hiç birinde baþlangýç koþullarýnýn haklýlýðýný oluþan þartlarýn meþru olmasý fiili olmadýðý nedenle bunlar meþru bile deðildirler.

Yurdun kurtarýlmasý sürecin ana meþruluðudur. Meþruluk; iþbirlikçi olmakla ve konjonktürel iliþkilere göre çok geride kalan saltanatýn kaldýrýlýp yerine güncel üretim tüketim iliþkilerine göre kurumlaþmasý ile ulusundan, halkýndan, toplumundan yanlýkla her alanda devrimleri baþarmaktý.

Eðer hasediniz yoksa, özel bir kininiz yoksa ve maðlup olan düþmanla birlikte sürdürdüðünüz sürecin maðlup olakla yarým kalan iþbirlikçi heveskârlardan deðil iseniz bu Anadolu isyaný gibi kutsal isyanýn mimarlýðýnda oluþan sonuç; dünya çapýnda saygý uyandýran muazzam bir meþruiyetliktir. Çünkü bir ulus ve bir toplum olmanýn baþlangýç koþullarý tüm dünyada bu legalite meþruiyetliðini içerirler.

Þartlarý oluþmayan darbe gibi kirli bir iþin kendisini bu kutsal ateþin pervanesi olmak gibi bir mana anlamasýna bürünme ihanetiyle kendilerini meþru etmeleri bukalemunca tavýr olmaktan öte gitmez. Kutsal Anadolu isyaný Kenan Evren gibi ayet hadis okuyup meydanlara çýkmaz. Bu mantýkla “Anlý secdeye deðiyor” diye ülke ne hale getirildi. Oysa toplumsa inþanýn hiçbir yerinde “anlý secdeye deðmek diye bir meþrulaþma” asla yoktur ve olamaz. Alný secdeye deðmek “üreten iliþki” deðildir.

Çünkü Kemalist hareket düþüncesini ve kendi ortak aklýný okur. Aklý ve düþüncesi olmamakla aklýný ve düþüncesini söyleyemeyenler ayet ve hadis söylemekle toplum sal iþleyiþe güya meþru olurlar. Ayet hadis okumak toplumun deðil sosyal alanýn meþruiyetidir. Bu tür meþruiyetlikte bu iþin birinci yanýdýr.

Gelelim yukarýdaki [15 Temmuz sürecinin yaratanlar kendilerine "yurtta sulh" konseyi deyip Atatürk'ü (Kemalizm’i) çaðrýþan bir "meþrulaþmaya" giriþmiþlerdir demeye (doðrudur)! Demek ki Kemalizm de böyle bir cuntacý, darbeci yaný olmalý ki cunta heveslileri hep bu yola baþvuruyorlar]savlamasýný yapan haným yazarýmýzýn sözüne. Sav dedimse sözün geliþidir.

Bu söz bir sav ve çýkarým olmaktan öte mugalatadýr. Mugalatayý ele almak oldukça uç durumlarla sýnýrlý olmak kaydýyla benim prensibim deðildir. Ne var ki sözün muhatabý olan kiþinin anladýðý dil mugalatadýr! Siz de mecbursunuz mugalataya. Bu mugalata bir þey biliyor olmak baðlamýnda, bir konuþma olmakla zýrvadýr. Sözün sorumluluðunun dahi bilincinde deðildir.

Neden mi? Bir kere bu mugalataya, doðru olmayan mugalata ile karþýlýk vereceðim için baþta özür dilerim. Þimdi ayný sözü ayný ölçüleriyle hanim efendinin deyiþiyle konjonktüre uygulayalým.

[Kendisini canlý bomba oluþla patlatýp, yüzlerce masumu katledenler, masumlarýn gýrtlaðýný kesip, ciðerini çýkaranlar; kadýnlarý esir pazarýnda satanlar; Sivas’ta insanlarý yakýp, Ortadoðu’yu, Afrika’yý, Asya’yý kan gölüne çeviren, ýþid, boko haram, El þabab, El kaide, El nusra, Müslüman kardeþler gibi yüzlerce terör örgütleri vardýr.

Bu terör örgütleri tüm suçlarýyla birlikte kendilerini "Allahu Ekber" diyen hizbi oluþlarla lanse ettiler. "Allahu Ekber" diyen bu deklarasyon Ýslam’ý çaðrýþýr olmaktadýr. Ýslam’ý çaðrýþýr bu söylemler nedeni ile elindeki kaný ve terörizmi Ýslam’la meþrulaþan bir giriþme olmaktadýr. "Demek ki Ýslamýn’da terör olan bir yan var"] demek, ne kadar zýrva deðil mi?

Bu çýkarýmýn vargýsý þudur; “demek ki Ýslam’da da böylesi suça eðimlilik (!) olan bir yan var ki; tüm terör örgütleri Ýslam’la (ya da Atatürk'ün sözüyle) meþrulaþýyorlar”. Yukarýdaki gibi akýldan, fikirden, diyalektiki düþünce olmaktan yoksun olmadýkça böyle çýkarým yapabilir miyiz? Zýrvalayýþla böylesi bir þey söylesek dahi; doðru olur mu?

Yukarýdaki haným gazetecinin sözünden çýkarýmla ve ayný doðrultuda olan bu zýrva, doðru olabilir mi? Ýslam’ý ve Kemalizmi özleri itibarýyla deðil de sadece her ikisini de meþrulaþma kaynaðý olmalarýndaki benzerliklerini ele aldýðýmýzda; her ikisinin ulvi amacýný bilmeyen cehaletiler ancak kötülüklerle bu iki ulviliði böylesine bir arada söylerler!

Ýþte Kemalizm’i ve Kemalizmin inþacý unsur olmasýný bilmeyen cehaletler yine bir erdem ve deðerler manzumesi olmasýyla Ýslam’ý bilmeyenler de, hukuksuzluðun; Ýslami ya da Ýslam’a göre baþka alandaki Kemalisti deðerlere büründürülmesi olan kendi hukuksuzluklarýný, Ýslam ya da Kemalistlik sayarlar!

Sapkýn olmadýkça, herkesin çok büyük bir ekseriyetle ittifak ettiði doruk noktada týpký; enfeksiyonun kendini gizlemesi gibi kurucu unsurla enfeksiyonun kendisini meþrulaþmasý da her zaman her yerde aldatýcýdýr. Yanlýþtýr. Uyanýk olmamýz gereken bir konudur. Ne var ki bu gizlenme kaçýnýlmazdýr da. Ýþgalcilerin kutsal isyana "asi ve haydut isyaný" demesi gibidir.

Tüm kirli iþler, kendi kirli iþlerini ve kendisini; iyi bir þeyle meþrulaþmak gibi aldatan put olup öncel süreçle kendi meþrulaþmalarýný ortaya koyarlar. Terör estirerek "Allahu Ekber" diyenler de ayný sapýklýk içinde olmakla, seçkin dinimizi kendi terör eylemleriyle, sapýkça özdeþleþtirmektedirler. Bu türden olabilecek her iki yanýlgýya da düþmemek lazýmdýr.

“Her darbe kendisini Kemalist ilan ediyor. Demek ki Kemalizm de böylesi darbeci bir yan var” demek; haydutlarýn katillerin Ýslamlar gibi giydikleri kýyafetiyle Ýslam’a atýlý haydutluk yapmalarýndan baþka bir þey deðildir. Her mikrop kendisini vücuttaki bir yerde inþa ediyor. Demek ki vücutta da mikrop bir yan olmalý ki ya da vücut mikrop sever olmalý ki çýkarýmýyla, vücut mikroptur demek gibi abesle iþtigaldir.

Mikrobun vücudu yaþam çevresi yapmasý, vücut demek deðildir. Vücutta mikrop deðildir. Darbecilerin Atatürk'ün sözlerini darbe gibi yorumlayýp, darbeye uygun yapmasý da Kemalizm deðildir. Ne den mi? Ülke iþgale uðramadýkça ve yönetim il legalite olup konjonktür gerisine düþmedikçe meþru hak doðmaz.

15 Temmuz günü bunlarýn hiç biri de en ufak bir þekilde ortada yoktur. Sadece devlette el ele, kol kola yapýlanmýþ güçlerin kendi arasýnda yönetme kavgasý vardýr. Ýþte darbe budur. Adýna Müslümaným da dese, Kemalistim de dese bu darbedir. Þartlarýn meþru olmasý gibi bir durum söz konusu bile deðildir.

Bir de 15 Temmuz ve ertesinde "demokrasi" mitingi için sokaða çýkanlara bakalým. Darbeye karþý direniþleri alkýþlamaktan, övmekten, desteklemekten baþka hiç bir diyeceðim yok. Ama demokrasi mitinginin baþka gayeler için kullanýlmasýna aklýn iþletilmesi baðlamýnda, düþünüp akýl etmek için en az bir söyleyeceðim var.

Demokrasi mitinginde adý üstünde demokrasiyi çaðrýþan dil kavram ve söylemler olur. Bilimsel bir sempozyumda konunuz týp ya da elektronikse sözünüz de hep týp ve elektronik kavramlardan oluþan belirtmeler bulunur. Demokrasi mitinginde de "Ya Allah bismillah; ya da Allahu Ekber" türünden sözler ve kavramlar bulunmazlar. Bulunursa bu demokrasiyi kavramamak olur.

Týpký dini bir söylem ve sempozyumda da demokrasi, kapitalizm, portföy ya da güzellik uzmanlýðýnýn incelikleri gibi söylemlerin bulunmamasýnýn asýl ve esas olmasý gibidir.