Gece soğuk
Yıldızlar gözlerimle nöbette.
Yokluğunun iç çekişine tükeniyor yalnızlığım.
Ellerim varlığının yoksunluğuna yakınıyor bu saatte.

Ne işim vardı benim bu garip satırlarda
Bu tükenişte ne işim vardı?
Oysa gözlerime ilk baktığında
Aşk denilen güneşin beni yakmıştı.

Şuramda bir ılıklık...
Sen her geldiğinde kaynamaya başlardı.
Hayalin bile içimde bir sıcaklık
Tebessümünle bir olup yakardı...

Şimdi medet umuyorum yabancı gönüllerden
Bana seni yazmalarını söylüyorum.
Belki bir satırda çıkarsın karşıma diye
Seni seviyorum demeni bekliyorum.

Ama olmuyor sevgili, her satırda bu yüreğimi
Hasretinle üzerime devrilen bir çığ yutar
Ve tutar ellerim üşüyen titrekliğimi
Sensizliğin ayazında kalan duygularım buz tutar.


Dranaz