yorgun gecelerime sorun beni
onsuzluğun uykularımı nasıl çaldığını
buz tutan yüreğimdeki hasretinin
yanardağ misali beni nasıl yaktığını.

Şu koşuşturan gündüzlere sorun beni
kimseler fark etmesin diye yokluğunun nasıl kaçtığını.
Gezen boş bedenime sorun beni
ruhu yar da kalmışken nasıl zoraki nefes aldığını.

İyisi mi siz bana sorun beni
her derde nasıl dayandığımı
körpecik bir aşkta nasıl yaşlandığımı
ona onsuzlukta nasıl katlandığımı
bana sorun siz her şeyi
zehiri,
avuyu,
kahretmeyi,
yalnızlığı,
yar dediğim duymadıktan sonra bu kalbimin sesini
siz iyisi mi bana sorun,
bana sorun beni
çünkü bu gönül yarda kalmışken
anlamaz!
Anlamaz acılar beni...

Dranaz