İlksin...
İlk harf
İlk hece
İlk cümle
İlk kitap;
İlk'imsin,
Dedim de dedim...

Varlıksın,hem yokluk;
İlk soluğum,
Son konuk.../ ecel'e
Acele etme Sevgili...

İki satır arası ismin;
Mavimsi harf...
Kırk küsurda yine sen dersem,
Ah, bil ki son'umsun...

Mavi düş, mavi bilya.../ oyuncağınım;
Kırmadan oyna...

Ey şehrimin gülü!
Yamacından su ver...
Kırk pınar'dan doğsun da,
Yürüsün soğuk göz'e;
Kanmışsam...
Kime ne?!

Eller alkış tutar,
Erler bar başı...
Düğün benim, Kına senin;
Kime ne?!

Söz duydun; dur da söyle.
Söz duydun; sır'la gizle.
İki gördün; bir'le izle...
Ah aşikârsam ve suskunsam;
Cemalim'den
Kime ne?!

Ve bazen susmak,en avazlı şiirimdir.
Ol ki sükut; harp zamanı yiğidimdir...
İşittiysen beri dur!.../ sessiz avaz'ımdan,
Kime ne?!

Toprak kokusu, hem yâr kokusu..
Ey mavi mürekkebim!
Bitmeyesin...

Ve harflerden merdiven;
Ve bir yıldızla yarenlik;
Ve Gökkubbe'de ince semah...
Bana harammış ey Yar!
Kime ne?!

// Yusef Masadow //