Mecnun seni tanısa Leyla’yı unuturdu,
Kapında nöbet tutup gönlünü avuturdu.

Aslı’nın dizlerinde yanarken Âşık Kerem,
Aslı’sını terk eder peşinden buram buram,
Ter dökerek koşarken aşkından olur verem.

Ferhat murada erse, düğün yapsa Şirin’e
Düğünde seni görse alır Şirin yerine.

Şah Cihan’a rastlasan Tac Mahal’ı durdurur,
Tac Mahal’ın yerine altın saray kurdurur,
Seni alır saraya, seven beni vurdurur.

Bu dünyada eşin yok, güzelliğin pek yaman,
Bu yüzden derbederim, bu yüzden başım duman.

Ama gelip geçecek yüzünden tüten büyü,
Bir gün kopup düşecek büyünden şeytan tüyü,
Pişmanlıkla ararsın benim gibi köylüyü.

Şu gökyüzü şu dünya, dağ deniz ve mahlûkat,
Yalan işte ömrümde sensin bir tek hakikat.

Mehmet NACAR