Tüzeli ortalýk üzerinde, tüzeli ortaklýk eksenini ve esasýný kaybettirmeden yol verilen sürecin, tüketim aþamasý baþýnda kiþisi mülkü olma sahipliðine dönüþmesi yanlýþ deðildi. Yanlýþ olan kiþinin mal mülk sahipliðini, sanki salt kendisi üreten emek gücü gibi caka satýþla bir gözbaðý yapýlmasýnýn illüzyonuydu. Bu illüzyonun gerçek gibi algýlanýp kutsanmasýydý. Sanal illüzyonlarý üreten, sanal algý etrafýnda çevrim yapan yapay bir gücün, çekim merkezine konmasý yanlýþtý. El inþacý olan yasa özeðinde bu güç vardýr.

Hâlbuki kolektifin gücü bir kiþinin gücü deðildi. Bir kiþinin emek gücü de hem karþýlýk emek gücünü gerektirmeydi. Hem de karþý emek gücü nedenle gerektirilmeydi. Gerektiriyordu da; gerektiriliyordu da. Farklý bir kullanýmla olan emek gücü kendisini ortaya koymakla kundurayý gerektiriyordu. Kundura sahibi olmak için de farklý bir emek gücünü ortaya koymasý gerekiyordu. Bu baðsan enerjili baðýntýydý.

Ama þimdi kiþisi sahiplikle kolektifin gücü, bir kiþinin gücü olmuþtu. Toplumsal güce baðlý toplumsal bað enerjisiyle ürettiriyor ama bunu görmezden geliþle ortaya koyduðu yapay mülk hakký kavramýyla durumu iç ediyordu. Bu durum maldan mülkten yoksun kýlýnanlarýn ”emek güçleri” üzerinde mal sahipliði olan sömürüler olukla, geliþme ve giriþmelerini boy verecekti.

Kiþisel mal, mülk; emek gücü hakký olan üretim sahipliði olmak yerine, efendileri; toplumun ve kiþiler de olmasý gereken emek gücü iyeliðinin, sahibi yapmýþtý. Kiþisel malý mülkü olmayanýn emek gücünün sömürülmesine dönüþmüþtü. El zorunlu olukla kiþinin emeðine lütuf demiþti. Kiþinin emek gücünü de kendi uhdesine alýp rýzk olarak istediðine veriyordu. Emek gücünü aldýðý kiþileri de yoksul ve köle kýlýyordu. Buna da tevekkül et. Sabret. Bu bir kader, diyordu.

Artýk kiþiler El tarzý yeni olan bu iliþki tipi dýþýnda bir sistemi ve hukukunu düþünüp, anlayamaz hale gelmiþlerdi. Belli belirsiz eylemleriyle ortaya konan sürecin nüvesi giderek ortaya çýkacak olan süreç güya herkesi mal mülk sahibi etmekle herkesi kendi kendisinin efendisi etmeyi kurgulamýþtý. Giriþen ve ortak kýlýnan emek baðýntýsý olmadan nasýl olacaksa!

El mana anlayýþý da bu kurgunun koruyucusu ve sürdürücüsü olacaktý. Çünkü El herkese mal mülk verecekti. Herkeste böylece kendisinin efendisi olacaktý(!) Oyun buydu. Hala da budur. Siz bir ortaklaþma ortaya koymadan, kesikli sürekli olan yerde her þeyiyle kiþilerin olabilen yoktur.

Yani ortaklaþma içinde birinin ya da birilerinin zaman boþluðu olukla býraktýðý yeri diðer birileri dolduracaktýr. Diðer birilerinin bir yeri doldururken býrakacaklarý boþluk devinmeli alanda bir önceki terk edenler dolduracaktýr.

Birisi, bir boþluk alanýný yararlanýn ederken; diðeri de diðer boþluk alanýný yaralanýn etmekle herkes böylece her þeyin yararlanýn ve sahibi olacaktýr. Herkesin Neþet Ertaþ’ýn olduðu yerde olmalarý, ikinci bir neþet Ertaþ’ý olan Mahsuni’si vs. olamaz.

Bu nedenle toplumun gücü birçok boþluk alaný ortaya koyup kiþileri oralarda da sirküler edip tümel süreci kesikli sürekli etmekle; kesikli sürekliliði toplumsal bað enerjisi ortaya koymaktadýr. Herkesin ayný yerde (ekin tarlasýnda) bulunduðu süreçte, herkesin ikinci üçüncü beþinci vs. sahiplikleri olamaz.

Bunlar da ancak toplumsal gücün ortak koordinasyonlarýyla ortaya konur. Toplumsal güç totem grup gücüdür (sektöre güçtür). Grup gücü kiþiler baðýntýlý saðlama dayanýþmasýdýr. Kiþiler kendi bencilliðin karþýlanmasý olukla (her organizma gibi) çevresi içinde her þeyi her þeyle yaralanma davranýþý olan bir enerji akýþýnladýr.

Çevre hiç kimsenin olmadýðý gibi hiç kimse de hiç kimseye lütfetmiyordu. Enerji akýþý suyun yolunu bulmasý gibi kendi akýþ yolunu bulup kesikli sürekli zorunlu düzenlenir kendi özel baðýntýlarýný ortaya koyuyordu.

Yani sahibi olduðunuz da, sizin sahibiniz olacaktýr. Eþ deyiþle emek gücünüz olan patatesle, siz kumaþ sahibi olurken; kumaþ emek gücünün sahibi de patatesin sahibi olacaktýr.

Ve böylece bu süreç herkesin deðil de bir illüzyonla kimi kiþilerin mülk sahipliðini merkeze aldý. Her þeyi buna göre düzenledi. Adalet mülkün temeli oldu. Herkes kendine göre kendi mülk sahipliðini görmekle büyük oyunu bilememektedir. El süreçli sistem her þeyi bu sahipliðe göre sürdürülür kýldý.

Hýrsýzlýk bile nasýl mal sahibi ve yoksulluk olurluna göre deðil de; mal sahipliðinin iktisabýna göre hýrsýzlýk tanýmlandý. Yani hýrsýz çalarsa hýrsýz olmuyordu. Sizsizin olaný hýrsýzdan alýrsanýz hýrsýz oluyordunuz. Yoksul açýsýndan hýrsýzlýða bakýlmadý bile. Bu baðlamda hýrsýzýn maðduriyeti hýrsýzlýktý. Yoksulluk (hastalýk, araz) nedeniyle olan hýrsýzlýðýn tedavisini konu alýr bir düþünce; meþru edilmedi.

Bu mantaliteye göre insanlar kafalarýna göre ve nefislerini yenemediði için þeytana uyduðu için hýrsýz oluyorlardý! Neden þeytana uyuluyordu? Þeytanlýk, nasýl bir süreç anlayýþla ortaya konmuþtu? Bunlar sorgulanmýyordu. Düþünce, mal sahiplerine göre meþru edildi. Sanki baþtan beri kolektif güç, inþanýn merkezinde yoktu! “Ezelden beri mal mülk sahipliði” vardý. Köleler de bir mal olmakla, efendilerin “eli altýnda olan acizlerdi! Efendiler ne yapsýndý.

Efendiler acýyýp merhamet ediyorlardý! Köleler doysun diye lütfederek kölelere çalýþma çalýþma fýrsatý veriyorlardý! Sýrf köleler iþ bulsun diye efendiler çalýþmama perhizi yapýyorlardý (orucu tutuyorlardý). Daha ne yapsýnlar hep sizi düþünüyorlardý. Aksi halde efendi kendi çalýþýrdý(!) Bundan ala himmet mi olurdu? Meþru ve doðru olan bu diyordu! El mana anlayýþýydý! Bir efendinin, 10 kölenin bir günde bir yýlda yaptýðý isi ve ortaya koyduðu emek gücünü ortaya koyamayacaðýný efendi görmezden bilmezden geliyordu!

Herkesi dikkate almadan kiþisi ve rast gele kader oluþla daðýtýlan mülk sahipliðini; üreten ve üretileni deðiþime sokan kolektif gücün; kolektif bilincin ve kolektif sahipliðin yerine mülk sahipliðini temel yaptýlar. Bu rast gele seçimle yapýlan mal mülk daðýtýmý iþini de kutsadý. Mal mülk sahipliði, sanki üreten emek gücü imiþ gibi dokunulmaz kýlýnýp; üretimin yerine sürecin merkezi yapmak, yanlýþtý.

Her þey mal sahipliðine göre söyleniyordu. Hýrsýzlýk ta, adalette. Kiþi ürettiði halde mal sahipliði olmadýðý için alamýyordu. Üreten kiþinin sistemden alamamasý normaldi. Çünkü mal sahibi deðildi. Kirasý rantý getirisi yoktu! Getirisi olmayanýn komisyoncu gibi, kâr yapan gibi, borsa gibi, banka gibi, faizci gibi, para adamý (burjuva) gibi vs. sistemde pay almasý olasý da deðildi, doru da deðildi!

Ortaklýk olan süreçlerin; bir ayaðý ortaklýkta kalmak kaydýyla ortaklýklar olmayan süreçlere, kaymasý normaldi. Ortaklýklar olmayan süreç zaten üretemez de tüketemez de. Ancak bir ayaðý ortaklýk içinde iken ortak üretim baðýntýsýný görmezden bilmezden gelip te süreci olasý kýlanlarýn da üreten, tüketen süreçlerin de ortaklýk olan süreçlere kaymasý doðru ve normaldi. Bu birlikte olanla, birlikte giden ve birbirine dönüþen, birbirini dinamo kýlan baðýntý, süreçlerdi. Her geliþmiþ düzey ve düzlemiyle baðýntý süreçler kendisine özgü baðlaným ve sürdürülebilir bir durum süreç olmakla, öncesinden çok farklýdýr.

Yani genel oluþun içinde özel oluþlar; özel oluþlarýn içinde genel oluþlar bulunmalýydý. Doðru ve doðal olan bu baðýntýdýr. Fakat El süreçleri öyle deðildi. El süreçleri genel olaný özel olana dönüþtürmekle doðru ve doðal bir sosyo toplumsa süreç içinde olan bir deðiþme ve dönüþmeydi.

Ama özel olan mal, mülk sahipliðini, genelin özel mal mülk sahipliðine dönüþür kýlmamakla ve özel mal mülk sahipliðini, salt kýlýp; özel mal mülk sahipliðini oksijen çadýrýna almakla, sürekli bir devlet gücünün kaynak korumasýyla, kendisini sürdürülebilir yapmýþ olmasý; sömürüydü ve doðru deðildi.

Nasýl ki El, ilahi ittifakýn temel hukukunu býraktý. Ve kullarýndan kimini kimine göre mal, mülk, rýzk üstünü kýldý. Ve kullarý arasýnda; kullarýný ayrýma tabii tuttuysa; devlet te vatandaþlarý arasýnda devlet olmanýn; üreten baðýntýlý olmanýn, kolektif olan ana hukukunu býraktý. Hür teþebbüs, tüccar, çalýþan, iþsiz, yandaþ, yararlý yurttaþ, ihaleci firma, taþeron, finansör, sponsor vs. diye vatandaþlarýný ayrýma tabii tuttu.

Aslýnda bu görmezden gelinen emek gücünün bitmez tükenmez sömürü kaynaðý olmasýnýn görülmesiydi. Bu nedenle nazarý dikkati bu finansör, ihaleci firma gibi uyduruk süreçlere çevirmiþleri siyaseti ve ekonomiyi bu üretmeyen; üretimin ve emek gücünün kendisi olmayan; dahasý üretim gücü olmayan kavramlarla emek gücünün sömürülmesiydi. Emek gücünün sömürü edilmesiydi.

Genel yararý ortaya koymayan hiçbir bað ve baðýntý ana sürecin içinde deðildir. Eðer ihaleci firma kiþi sahipliði yararýný deðil de genel yararý ortaya koyuyorsa söylenecek söz yoktur. Sistem inþasý sektörler (totem meslekler) üzerinde genel baðýntýlý yararý gözetme üzerine inþadýr. Bu kavramlarýn tümü ayrý ayrý asalaklýklar olup üretmeden; üretileni sömürü çarký kýlmanýn çevrimi içine katýlmanýn zincir halkasýdýrlar. Bu baðlamla El kayýrmalý yandaþa vakýflar kurdurup, iþleri týkýr týkýr ederler.