Tek baþýmýza yiyecek bulacak bir yaþa geldiðimizde annem, bizi terk ett. Artýk biz iki kardeþ yaþamak için birlikte mücadele verecektik. Çok zor günler geçirdik, tehlikeler atlattýk. Annem gibi bir kýlavuzdan yoksun olmamýz bunlarýn nedeniydi. Her þeye raðmen yýllarca ayakta kalabildik.
     Beþ yaþýndaydým. Mevsim bahardý. Canlýlarý tatlý tatlý ýsýtan güneþ, ayný zamanda bir gevþeklik de veriyordu. Karným açtý, etrafta yiyecek aramam gerekiyordu. Ama tembelliðe teslim olmuþtum çoktan. Uzandýðým yerden beni kaldýrmak için çok uðraþan Aslancýk, en sonunda tek baþýna gitmeye karar verdi. Aylaklýk yapacaktým bugün ve hiç bir güç beni bundan alýkoyamazdý. Uyumuþ kalmýþým.
     Aslancýk ayaðýmdan çekeleyince gözlerimi hafifçe araladým. “Git buradan!” anlamýnda ona hýrladým. Onun ise gitmeye hiç niyeti yoktu. Ayaðýmý çekelemeyi býrakýp kulaðýmý, sonra da kuyruðumu çekelemeye baþladý. Tamamen uyandým, doðrusu aylakça çýkaracaðým zevkimin içine etmiþti sütkardeþim.
     Ayaða kalktým, o hâlâ çekelemelerine devam ediyordu. Gözlerine baktým, kötü bir olay olmuþtu galiba. Üzgün ve kýzgýn olduðu belliydi. Kafasýyla onu takip etmemi iþaret etti. Peþine düþtüm. Birkaç sokak ve bahçeden geçip aðaçlýklý alana geldik.Ortalýkda çýt çýkmýyordu önce; sonra bir keklik öttü. Aslancýk, etrafta aranmaya baþladý, her tarafý koklayarak. Benim de burnuma hem annemin kokusu hem de kan kokusu geliyordu. Sonunda annemin kanlar içindeki cesedini buldu. O bembeyaz tüylerinin yarýdan fazlasý kýrmýzýya boyanmýþtý. Vücudunda çok sayýda yara izi ve kafasýnda bir kurþun deliði vardý. Anneciðimize önce iþkence yapmýþlar, sonra da tabancayla öldürmüþlerdi.
     Annemin ölüsüne sarýldým, belki canlanýr diye ötesini berisini çekiþtirdim, kafasýndaki incecik tüyleri yaladým. Hiçbir tepki vermemiþti. Yanýna uzandým. Aslancýk da aynýsýný yaptý. Hava kararýncaya kadar öyle bekledik. Cansýz bedenine son bakýþlarýmýzý gönderip oradan ayrýldýk. Ertesi gün ayný yere gittiðimizde annemin ölüsünü orada bulamadýk.
● ● ●

(Devam edecek...)

Ömer Faruk Hüsmüllü