Aklýna her geldiðinde
Belki her sokak köþesinden döndüðünde
Karþýlaþýrsýn ya, o an
Yüzdeki buseler, karnýndaki kelebekler

Süpriz yumurtadan çýkar kimisi
Kimsi bir çocuðun elindeki þekeri
Zor bulunur dimi böylesi
Birde eksikliði var tabi

Yok ama toz pembe hayaller
Pek tutmuyor kaptan
Ýçimdeki ses sustu
Ufuklarda kayboldu

Ýnsanýn çocukluðunu kaybetmesiyle
Hayalleride kayýp gidiyor elinden
Yada renk deðiþtiriyor
Hayatýn koþullarý yüzünden

Aðaç meyve veriyorda beklemesinden
Ýnsan neden çürüyor kederinden
Biz umudu baðlýyoruz bir faniden
Aðacýn kökleri topraða tutsada himmeti bakiden

Sabýr çekiyor insan içinden
Ha bugün ha yarýn
Geçer bekle demesinden
Ýç sesim sustu derinlerden...