Aklına her geldiğinde
Belki her sokak köşesinden döndüğünde
Karşılaşırsın ya, o an
Yüzdeki buseler, karnındaki kelebekler

Süpriz yumurtadan çıkar kimisi
Kimsi bir çocuğun elindeki şekeri
Zor bulunur dimi böylesi
Birde eksikliği var tabi

Yok ama toz pembe hayaller
Pek tutmuyor kaptan
İçimdeki ses sustu
Ufuklarda kayboldu

İnsanın çocukluğunu kaybetmesiyle
Hayalleride kayıp gidiyor elinden
Yada renk değiştiriyor
Hayatın koşulları yüzünden

Ağaç meyve veriyorda beklemesinden
İnsan neden çürüyor kederinden
Biz umudu bağlıyoruz bir faniden
Ağacın kökleri toprağa tutsada himmeti bakiden

Sabır çekiyor insan içinden
Ha bugün ha yarın
Geçer bekle demesinden
İç sesim sustu derinlerden...