Dün yine Eylül ondörtdü,
Gözlerine müebbet mahpus yüreðim,
Býkmadý beklemekden görüþ gününü,
Cami avlusuna býraklmýþ bir bebek misali,
Býraktýn gittin sen sevgimizi,
Oysa ben,resmini çizmiþtim bulutlara,
Yaðmurum olup da ýslat diye beni,
Güneþe çizmiþdim oysa resmini,
Iþýðým olup da aydýnlat diye beni,
Güllere anlatmýþtým seni,
Güller sen koksun diye,
Bülbülleri söylemiyorum bile.
Oysa sen býraktýn gittin Eylül ondörtde.

Dün yine Eylül ondörtdü,
Dinlediðim kahýr þarkýlarýnýn adý sen ol istedim,
Yaradan var,mazlumun ahý kalmaz,
Yaradandan ahýmý almasýný diledim,
Adýný ruhumun kör kuyularýna attým,
Sesini kulaklarýmýn zindanlarýna hapsettim,
Gözlerini,gözbebeklerimden sildim,
Bilmedim,bilemedim,
Sensiz nasýl yaþanýr öðrenemedim.

Eylül ondörtdü yine bu sabah,
Gözkapaklarým açýlsýn istemedim,
Kuþlar ötsün,çiçekler açsýn,sabah olsun istemedim,
Günaydýn demek istemedim sensizliðe yine,
Bugün,yarýn,ertesigün ve hergün Eylül ondört
Kutlu olsun,kutlu olsun.