ÝNCÝ TANESÝ DEÐERÝNDE SÖZLER

Konuþmak insana özgüdür. Allah; insanoðlunu konuþma, düþünme, üretme duygularýyla üstün kýlmýþ. Bize özgü güzel bir süs. “Ya hayr konuþ ya sus” sözünde ilerlemeli. Gönül dilini incitme, sevmekten yana ol, kimseye diken olmadan o yolun gülü ol ey gönül! Gülden halýlar ser herkesin ayaklarýna. Kibirle yürümeden güzele yol almalýyýz insanlýk yolunda.
Beden dilinden kin, öfke, nefreti defetmeli. ‘Hayýr’ demeyi ilke edinmeli gereken yerde ve canýmýzý sýkan durumda. Eline sazýný alýp her sözü söyleyen biri olmaktansa iyice düþünüp doðru yerde, doðru zamaný bekleyerek doðru insanlara hitap etmeli. Aðzýmýzda inci taþýmalý, güzel söz söyleyecekken aðzýmýz o an ýþýldamalý. Darma duman etmemeli babayiðit dostlarý. Sözler inci tanesi deðerindedir.


Sözler aðzýmýzda çakýl taþlarý gibi yol alýr. Nasýl ki düzgün konuþmak için kekeme olanlar, dil ve konuþma bozukluðu olan bireyler çakýl taþlarý yahut bilyeyle konuþma pratikleri yapýyorsa beden dilimiz de konuþma dili gibi çaba harcamalý. Sözler pýrlanta deðerinde ve inci gibi kýymetli olmalý. Aðýzdan çýkacak her söz yere düþen inci tanesi gibidir. Bir zemine çaktýðýmýz çivi izi, yayýndan çýkan ok, aðýzdan çýkan söz, kaybedilen güven geri gelmez. Dil keskin bir kýlýç gibi olur bazen. Savaþta iþkence görenin býçak yarasý ve kýlýç yarasý insan teninde iz yaptýðý gibi aðýzdan çýkan kýrýcý söz de insan kalbinde derin iz yapar.
Dili hapsetmeli arada, izinsiz konuþturmamalý ve sükûnet elbisesi giydirmeli. Söz meclisinde ve toplum arasýnda önce dinleyip sonra izin alarak söz hakkýmýzý kullanmalý. Konuþmak bize özgü bir nimet, akýl bizlere hediye. El, dil, akýl ne söyler ise kalp ile beyin de ona uyup yönetir. Dilimizin doðru kaptaný olabilmek dileðiyle, tatlý dil gemimiz edebiyat denizinde yol alsýn.