Eve kendimi zor attým, esnemekten çenem aðrýyordu. Hemen yattým. Uyumuþum. Aylardýr hasret kaldýðým uyku iþte beni kucaklamýþtý. Rüya da gördüm. Aslýnda gördüðüm kýrk-elli sene önce yaþadýðým bir olaydý. Unutulmuþ, gitmiþ; beynimin bir köþesine saklanýp kalmýþ bir olay: Genç bir delikanlýyým. Çok güzel bir kýzla arkadaþýz. Arkadaþýz diyorum da, aslýnda ben daha ilerisini istiyorum. Sevgili olmanýn hayali içindeyim. O, duygularýmý anlasa da fark etmemiþ gibi davranýyor. Her konuda konuþuyoruz, fýrsat buldukça birlikte sinemaya gidiyoruz, kýrlarda dolaþýyoruz. Kýzýn sesi çok güzel; bana þarkýlar söylüyor, baþkalarý onun sesini duyduðunda dikkat kesilip dinliyor. Yabancýlarýn onu dinlemesini kýskanýyorum, hemen yüzümü asýyorum. Bozulduðumu anlayýnca susuyor.
     Bir gün, gene kýrlarda dolaþýyoruz. Biraz yüksekçe bir yerden ben önde o arkada iniyoruz. Ben düzlüðe çýkýnca arkama dönüp baktým, o daha tümseðin yarýsýndaydý ve adeta çakýlý kalmýþ gibi duruyordu. Anlaþýlan inmekte zorlanýyordu. Beklemesini, yanýna gelip inmesine yardým edeceðimi söyledim. Kabul etmedi, iki-üç adým attý ve tökezledi. Kollarýmý açýp onu tutmak istedim, ikimiz birden yere yuvarlandýk. O üstte ben altta. Yumuþacýk bir bedeni olduðunu hissetim, saçlarýnýn birazý aðzýma girdi, nefesi çok hoþ kokuyordu. Yattýðýmýz yerde öylece durduk bir müddet; sonra o altta ben üstte dakikalarca yattýk. Bedeniminde adeta bir elektrik akýmý dolaþýyor, damarlarýmdaki kan son hýzla her tarafýmý dolaþýyordu.
     Ayaða kalktýðýmýzda ikimiz de mahcubiyetten birbirimizin yüzüne bakamýyorduk. Kötü bir þey yapmamýþtýk, ama haz duymayý suç olarak kabul ediyorduk. Hiç konuþmadan yola çýktýk, evlerinin sokaðýna gelince bakýþarak vedalaþtýk.
     Sonraki günlerde de düþtüðümüz o yere defalarca gittik, bedenlerimiz yapýþýk saatlerce bekledik ve bir gün güdülerimize teslim olup cinsel birliktelik yaþadýk. Ama bu cinsel birlikteliðimiz ilk ve son oldu.
     Onu aylarca, hatta yýllarca aradým, bulamadým. Ne olmuþtu ona, nereye gitmiþti, neden bana haber vermemiþti? Bir gün, evlerinin boþaldýðýný, camýna “kiralýk” yazýsý asýldýðýný gördüm. Buna raðmen ben sýk sýk oraya gittim. Onun kayboluþundan bir yýl kadar sonra ruhsal dengem bozuldu; hastane ve doktor kapýlarýný aþýndýrmaya baþladým. Belki de manyaklýðýmý baþlatan üzerime düþen yýldýrým deðil de bu olaydý!
     Uyandýðýmda onun o güzel yüzü gözlerimin önündeydi. Onunla yaþadýðýmýz o hatýralar hayatta en çok mutlu olduðum anlardý. Keþke uyanmasaydým, hep onun olduðu rüyayý görerek sonsuzluða kadar uyusaydým!
     Dýþarý çýktým. Evin bazý ihtiyaçlarýný alacaktým. Büyük bir marketin reyonlarýna bakýnýyorum. Bir el omzuma dokundu, arkama döndüm baktým: Yaþlý bir kadýn, yüzü kýrýþýk, saçlarý bembeyaz, etek ceket giymiþ. Kibar bir hanýmefendiye benziyor.
     -Affedersiniz, rahatsýz ettim, dedi. Cevap verdim:
     -Rica ederim. Buyrun!
     -Beni tanýmadýnýz mý? Oysa ben sizi boðazýnýzýn sol tarafýndaki ameliyat izinden tanýdým.
     -Kusura bakmayýn ama kim olduðunuzu çýkaramadým, desem de nefesinin kokusundan O olduðunu anlamýþtým. Yýllar sonra, iþte karþýmdaydý; ama ben bugünkü yaþlý kadýný deðil, o güzel kýzý zihnimde canlandýrmýþtým ve O'nu yaþatacaktým.
     Kadýnýn yanýndan ayrýldým, hiç bir þey almadan marketi terk ettim. Ýþte, o lanet büyücü kadýnýn dedikleri doðru çýkmýþtý. Çünkü “Rüyada gördüklerinin çoðu gerçekleþecek” demiþti. Gidip onu tekrar görmeli miyim? Karar veremedim.
(Devam edecek...)