Þu sýralarda sinemalarda gösterilen bir film var. Almanlarýn Yahudilere ettiklerini anlatmakla kalmýyor; ayný zamanda Vatikan’ý ve Papa’yý ve bu soykýrým karþýsýnda sessiz kalan müttefikleri suçluyor. Müttefikler Alman kentlerine tonlarca bomba yaðdýrýrken kamplara Yahudi taþýyana tren yollarýna tek bomba atmýyorlar. Tam olarak soykýrýma göz yumuyorlar. Her þey bittikten sonra sanki karþýymýþ gibi tavýr takýnýyorlar. Yahudileri öldüren haþarat ilacý Ziklon’u temin etmekle sorumlu olana SS teðmen Gerstein, kurguya göre istemediði halde sistemin dediklerini yapýyor. Ancak gerçekte o da sorumlu. Çünkü Alman ýrkýnýn üstünlüðüne inanmýþ. Yalnýzca Yahudilerin öldürülmelerine razý deðil; o kadar.

Ziklon’un insan üzerindeki etkisi önce akýl hastalarýnda deneniyor. Bu arada Gerstein’in akýl hastasý olan yeðeni de ölüyor. Hýncý biraz da oradan geliyor.

Bir Alman çocuðunun kafasýný karýþtýran matematik problemi: Bir kiþiye iþ saðlamak için yaklaþýk 15bin mark harcamak gerekir. Bir akýl hastalarý hastanesi 6 milyon marka mal olduðuna göre hastane yapmak yerine kaç iþçiye iþ saðlanabilir?

Bu soru gerçekte iþe yaramayan insana verilen deðeri anlatýyor. Kilise akýl hastalarýnýn öldürülmesine karþý çýkýyor. Ama Yahudilerin öldürülmesine karþý çýkmýyor. Neden? Çünkü onlar Katolik, hatta Hýristiyan bile deðillermiþ. Kardinal bunu böyle savunuyor.

Aþaðýda 28.Mart.2002’deizedebiyata gönderdiðim ancak hemen hiç okunmayan bir yazým var. Umarým filmin güncelliði nedeniyle bu kez okunur.

2.Þubat.2003

Ýkinci Dünya Savaþý sýrasýnda 20 milyon insan öldü. Bunlarýn çok azý asker, çoðunluðu sivil idi. 6 milyonu da gaz odalarýnda can veren Yahudilerdi.

Yahudiler gaz odalarýna gönderilirken sýký bir düzen uygulanýyordu. Almanlarla birlikte çalýþan Yahudi polisler vardý. Herkesin kaydý tutuluyordu. Gaz odalarý duþ alma yerlerine benzetilmiþti. Duvarlarýna “Temiz kalmak bir insanlýk görevidir” þeklinde sloganlar yazýlmýþtý. Bütün bunlar Yahudilerin gaz odalarýna uysalca girmeleri için yapýlmýþtý. Güya dýþ etkilerden korunmasý için odalarýn her yeri kapatýlmýþtý. Ýnsanlar banyo yapacaklarýný sanýrken, duþlardan su gelmesini beklerken hava ile karþýlaþýnca zehirli gaz çýkaran paketler, yandaki özel bölmelerden içeriye atýlýyordu. Çýrýlçýplak soyunmuþ insanlar nereye geldiklerini anladýklarýnda, gazýn kokusunu aldýklarýnda artýk iþ iþten geçmiþ oluyordu.

Odalarýn gözetleme delikleri vardý. Alman askerler bu deliklerden içeriye, ölmekte olan insanlarýn neler yaptýklarýna bakýyorlardý. Onlara odanýn ortasýnda, dýþarýdan temiz hava giren bir delik olduðunu söyledikleri zaman herkes can havliyle o deliðe hücum ediyordu. Bir an daha fazla yaþayabilmek için birbirlerini çiðneyip deliðe ulaþmaya çalýþýyorlardý. Sað kalan son kiþi de öldüðü zaman görüntü inanýlmaz oluyordu. Çünkü nefes alma yarýþý sýrasýnda herkes bir diðerini týrnaklýyor, ýsýrýyor, parçalýyordu. Bu durum kaskatý yürekleri olan faþist Alman subaylarý bile etkiliyordu.

Almanlar Yahudilerin yok edilmesi iþini kendi çýkarlarýna uygun olduðu için düþündüler ve uyguladýlar. Sonuçta savaþý kaybettiler, her þey ortaya çýktý. Ama bir konuyu doðru tespit etmiþlerdi. “Yayýlmak istiyorsan, kendine yer açmalýsýn. Fazla tepki toplamamak için bunu bir düzen içinde yapmalýsýn ki baþkalarý ne yaptýðýný anlamasýnlar.”

Bütün savaþlar gibi 2. Dünya Savaþý da emperyalist güçlerin dünyayý paylaþma savaþý idi. Günümüzde o savaþtan galip çýkanýn, (ABD) dünyayý kendi çýkarlarý doðrultusunda kullanmaya çalýþmasýný, yenilen ve zarar görenlerin (Almanya, Ýngiltere, Fransa) inanýlmaz bir þekilde bir araya gelip bu yarardan kendilerine pay çýkarma çabasýný görüyoruz.

Türkiye üzerinde komplo teorileri dolaþýyor. ABD’den gelen, genetik kodlarýyla oynanmýþ, yalnýz bir yýl ürün veren, topraðýn bütün verimini çeken buðday, Anadolu’nun en verimli yerlerine yapýlan, üstelik iþe yaramayan havaalanlarý, doðayý ve turizmi baltalamak üzere Yataðan termik santrali, verimli topraklarý öldüren teknik, siyanürle altýn arama. Pamuk, petrol, tütün, þeker yasalarý, her biri yirmi yýlda yetiþen zeytin aðaçlarýnýn sökülmesi talebi, borç bataðý, iþsizlik, ülkeyi petrol kullanmaya zorlayan, demiryollarý yerine karayollarýný geliþtirme, IMF programlarý, ne olacak bu gidiþ? Toptan intihar mý edeceðiz? Yok mu edileceðiz? Yoksa kuzu kuzu gaz odalarýna girip teslim mi olacaðýz? Yoksa bu gidiþi elimizden geldiðince tersine veya baþka yola çevirmeye mi çalýþacaðýz?

Sevgili okurlar, ben hemen hiçbir yazýyý boþuna yazmam. Her yazýmýn bir amacý vardýr. Lütfen bu yazýyý yalnýzca gaz odalarýný okumuþ olmak için deðil, anlamak için okuyun. Neden yazdýðýmý bir düþünün. Gelecekte, hatta yakýn bir gelecekte, belki de þimdi, böyle giderse ülkemizin ve ülkemiz yurttaþlarýnýn ne hallere düþeceðini -ölmez sað kalýrsak- göreceðiz. Çok korkuyorum. Korkum hem gelecek tehlikelerden hem de hazýrlýksýz yakalanmaktan kaynaklanýyor.