O kadar yazdýk çizdik, anlattýk, henüz bir katre yok, sonuç alamadýk. Ayný tas ayný hamam... Kalori deðeri bir hiç olan gýda maddelerini verip, "bunlarý çocuklara yedirerek, saðlýklý nesil elde edin," diye diretmeye devam ediyorsunuz. Ben de diyorum ki, nasýl? Ham maddesi odun olan bir malzemeden çelik nasýl üretilir, söyler misiniz Sayýn Bakan?

Ne zaman proje üretme saçmalýðýndan vazgeçerek, var olan, söylen ve bilinen çareleri kullanacaksýnýz? Yoksa bir kaç neslin daha feda edilmesi mi gerekiyor? Kendini ve milletini bilmeyenlerin fedakâr görünümleri altýnda, yapay çare üretmelerini mi bekleyeceksiniz þu proje üretim çiftliklerinde? Yoksa böyle toplumsal gaz alma mesajlarýyla mý zaman dolduracaðýz?

"Bizim oðlan bina okur, döner döner gene okur." Her bayram ve öðretmenler gününde yeteri kadar sevgiyle zaten öpülüyoruz gelip giden bakanlarca. Ne olur kalýcý ve çocuklarýn yararýna bir þey yapýn, kimseye rant saðlama endiþesi duymadan.

Bakanlýða geldiðinizden beri, umutla bir þey yapmanýzý bekliyoruz. Hâlâ bekliyoruz... Bu bekleyiþ ne kadar sürecek. Zibil gibi eðitim fakülteleri ve eðitimden olabildiði kadar uzak olmalarý, ya kapatýlan, ya iþlevselliðini yitiren öðretmen liseleri, ahilik eðitiminin bitirilip, 12 yýl zorunlu eðitim saçmalýðýyla çocuklarýn toplama kampýndan farký olmayan, adýna okul denen, etrafý dikenli tel ve yüksek duvarlarla çevrili alanlara kapatýlmalarý... Bu korkunç manzaraya ben tahammül edemezken, o yaþta kaný deli akan çocuklarýn tahammül etmesi nasýl beklenebilir? Bu 12 yýl zorunlu eðitim saçmalýðý yüzünden sanayide usta kalmadý. Mobilya sektöründe, elli yaþýn üstünde usta aranýyor, yok. Yenilerden usta çýkmýyor. Elektronik malzeme küçük bir arýza veriyor, tamire verdiðimize piþman oluyoruz, kullanýlacak alet atýlacak duruma geliyor. Otomobil sanayisi daha beter durumda... Dükkânlarda çalýþanlar, býrakýn tamiri, iki vidayý çýkarýp takana kadar, aracýn anasýný aðlatýyorlar... diðer meslek gruplarýnda yer alan personel de bundan hiç farklý deðil.

Bütün bunlarýn kaynaðý, insanlarý istemediði yerde istemediði kadar tutarak, istemediði bir mesleðin sahibi yapmaya çabalamasýdýr yönetmekte olduðunuz eðitim sistemi denilen bu sistemin.

Çocuklar da, biz öðretmenler de huzur ve güven istiyoruz. Her ne kadar yöneticiler bu huzur ve güveni kendilerini mevcut durumda topluma tanýtan makamlar dýþýnda hiç kimse için düþünmek ve yapmak istemiyorlarsa da...

Ýþinizin kolay olmadýðýný, bu iþlerin zaman aldýðýný biliyoruz, ama bir yerden baþlandýðýný da görmek istiyoruz artýk Sayýn Bakaným.

Sanýrým sürç-i lisan deðil, suç-i lisan hepimizde var. Bu huy ya da davranýþtan kurtulmak umuduyla... Baþarý ve kolaylýk diliyorum size, bize, hepimize...

18 Ocak 19
Gölcük