3.
Belamı derin dehlizlerden ıslak sabaha
Karşın, duvara dikilmiş gözler anlatıyor
Teslimi
Ellerim narin geri alamıyorum
Hiçbir şeyi uzanıp da alamıyorum
Ekilmiş ekinleri biçemiyorum boy verdim kargayım
Gökyüzüne ağıdım biricik benimi
Uzanıp da geri alamıyorum
Kim kurtarır asılmış ağacın asılmış
Direnişin asık melodisini –isa* kendini öldürür
Siyah poşetler yakıştırıyor kendini bu ıslak sabaha.

4.
Bin bölündü şafağında devinim seyri
Aynı kafa ve yeminlerde saklıyım
Yandım şafağında pencerede aynı iki adamım
Travmalarım ,gülerek, meskenim.
Umudum olmayacak,olmayan,hiç olmamış
Tanrı..Mersiyeler bana,ben mersiye
En çok dağlara

Birkaç günde birkaç imge
Uyuşmuş beynimin kustuğu artık
Yenmez yemek,boşa dua
Bir bahar düşü düştüm.
Uzağım masumiyete ağladım demli
Çaldıklarım fitil fitil tüm ikilemlere
İçten bir gökyüzü
Asla içime dolmayacak
5.
Üstüne ilençler ekilmiş kireç bulut
Bulunamayan yakut,paslı yaşam
Helal edilmemiş hak konuyor şimdi yaşamıma
Yaşamım bir kuş arşta

Kireç damak içine kül dökülmüş kahve
Vazgeçiş melodili kızgın kor yaşam
Üstünden yıllar geçmiş beklenti izin veriyor bana
Birkaç evreni baştan yaratmama
Düşülerim ki gerçek film karesi
Çizgisel hız arkada amy
Pastel renklerle uyuşturulmuş puslu dağ silüetleri
Beynimin en karanlık gerçeği En uç düşüncesi
Manifesto
Hayat gerçek değil,sanat senden çalmaz para
Ciddiyet günah koparamaz düşsel halisi