Yüzün aydýnlýða gelip duruyor
Kumlarý daðýlýyor yüreðimin
Beni duyuyorsun anlýyorsun biliyorum
Aþkýn nehirleri senden aktý
Aklýmda tutuyorum adýný

Bu çaðý itiyorum elimin tersiyle
Ürkekliðim geçiyor
Sesin yerleþiyor kitaplarýn ortasýna
Sular konuþuyor daðlar konuþuyor
Gözlerin deðiyor ruhum kirlerinden arýnýyor
Seni en çok çocuklar tanýyor

Gülüyorsun nar çiçeði patlýyor ellerimizde
Sevinçler yaðma ediyor hüznümüzü
Sofralarýmýza kuþlar geliyor
Evlerimiz geniþliyor pencerelerimiz apaydýnlýk
Dirlik düzenlik yürürlüðe giriyor
Bozguna uðruyor yeni kýtalar ayak izinle
Güller en kýrmýzý haliyle açýyor.

Yüzün aydýnlýða gelip duruyor
Gök çoðalýyor yer çoðalýyor
Sýrtý sývazlanýyor kara atlarýn
Beni duyuyorsun beni anlýyorsun biliyorum
Beni iþaret etti
O yalnýzlýk gününde