Düþünce dilden, dil düþünceden doðar. -Platon
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
Çok masal dinledim Küçüktüm Yedi cüceler ile ormanda gezdim. Biraz büyüdüm Masallar da büyüdü “Oku da adam ol, baban gibi”. Masal tamam, adam oldum da, o da belki “Neden?” sorusu takýldý aklýma, Masallar büyümeseydi benimle keþke Yalan kalsalardý Yalanlara masal dendiðini görmeseydim de Masal dinlemenin tadý masal gibi kalsaydý dilimde 2. Delikanlý Be hey insanoðlu Kendine dokundurmadan Baþkasýna nasýl dokunursun, Hele hele Baþkasýna dokunulmasýndan Kendine pay nasýl çýkarýrsýn, Amacýn ne ola ki Sana dokunulmasýn mý istersin Adam ol adam Aptal sanma baþkalarýný, Önce kendine dokun Sonra da de ki: “Hadi þimdi herkes kendine dokunsun” Ben de o zaman diyeyim sana “Delikanlý” Yoksa “Çakma delikanlý” 3. Çekilmezim Çekilmez haldeyim “Son defalar” takýldý aklýma, kemiriyor “Ýlk defalar” ýn týlsýmý nereme kaçtý ki, Dedim ya çekilmezim Sabýrlar olsun çekenlerime Kendimi dövesim geliyor, bazý bazý Vazgeçiyorum, Düþünmezliðimde deðilim ki Bazen boþveresim geliyor da Boþu nereme vereceðimi bilemiyorum Hani, yaramazlýk yapamasýn Yaþlandým galiba ben Ama Yaþým kadar, Yaþlanmadý dünyam Hadi çýk iþin içinden Dedim ya, Çekilmezliðimdeyim zamanýmýn 4. Anam Nenem, anam, hemþirem, karým, kýzým Kadýnýn adý yok derler ya, Bok yemiþler Hepsi canýmýn adlarý Sizsiniz, Varlýðýmýn nedeni Yaþamýmýn sebebi Vatanýmýn direði Sizi dövdük Size sövdük Sizi kara bezler ile Tanrý’dan sakladýk Size cennet sunuldu Biz kýskandýk Ýki büyük kasýmýz var diye Dünyada cehennemi yaþattýk Senin karnýna sýpa koyup eþþekliði yakýþtýrdýk Senin sýrtýna sopayý hak görüp, erkek olduk Seni çifte koþup, öküzlüðümüzü okþadýk Oysa sen Odun taþýdýn sýrtýnda, üþümesin oðlum dedin Uyumadýn gecelerce, hastayken meleðim oldun Askere yolladýn beni, yaþamadýn ben dönene dek Þehit oldum, benimle öldün, yine de yalnýz býrakmadýn Mermiyi sardýn ruhuna, ýslanmasýn istedin Yavrun ölürken, baþka yavrular ölmesin diye Sen anam, Benim için yaþayan Meleðim, cennetim Senin yüzüne nasýl bakayým, Yine de baþýmý okþuyorsun Sana cennet olmaz ise dünya Ben nice gebereyim 5. Demokrasi Hatýralarýmý karýþtýrdým dün gece Yaðmur var çisil çisil, içim bir ferah, uzandým geçmiþe Mahallemiz vardý küçükken, sevimli, þen, þakrak Misket oynamaya bayýlýrdýk, mahallenin yaramaz veletleriydik Ama çok severdik birbirimizi, kýyamazdýk ütülene misket oyununda Bir amcamýz vardý, adý Demokrasi Her gün oyun baþlamadan önce, misketleri daðýtacak olanýmýzý seçtirirdi bize Ütmeyi sevmezdik, her gün misketleri toplardýk kýrmýzý-beyaz torbamýza Ertesi günü, seçilen içimizden biri tekrar daðýtýrdý misketleri Ve oyun hep yeniden baþlardý, üzülmeden, aðlamadan Gürültü de ederdik hani, ama herkes izlemeye gelirdi bizi Bir curcuna, bir heyecan ver yansýn Bir gün Demokrasi amcamýz hastalandý, evinden çýkamadý Öyle üzüldük ki, sandýk ki oyunlarýmýz artýk bitti Muhtar amca vardý, adýný hatýrlamýyorum, istemiyorum da Dedi ki bize, bundan sonra artýk bu arkadaþýnýz misketleri hep daðýtýp-toplayacak Ve hep bizim evin önünde oynayacaksýnýz ve gürültü de etmeyeceksiniz Aldý bizi bir þaþkýnlýk, ne yaptýk ki biz Demokrasi amcamý gördüm hasta hali gözü yaþlý Oynayamaz olmuþtuk artýk Ne neþe kalmýþtý mahallede ne de gürültü Sessiz, ölü gibi sokaklar Arkadaþýmý gördüm sonra Elinde misketler sokakta, daðýtacak kimse yok, oyun da yok Yanýndan geçtim usulca Mýrýldandý bana “Aslýnda Demokrasi amcamý ben de özledim” Hadi Demokrasi amca çýk evinden artýk 6. Asistanýma Selam sana küçüðüm, Yeni geldin biliyorum ürkeksin. Sana çömez denecek, bozulma olur mu Bu sempatik bir payedir Küçüðe sevginin ifadesidir Valla yalan deðil Bazen kýzacaklar sana, hani fýrça derler ya o Bazen haksýz yere deyip kahrolacaksýn Fazla kafana takma olur mu, Çünkü hayatta seni anlamayan Senin de anlamadýðýn çok insan olacak Biliyorum nöbette çok yoruldun Benim de ayaklarým sýzlardý, maymun gibi olurdum Ter kokar, saçým yaðlanýr Yediðim tostlar götümden çýkmamak için inat ederdi Çalýþ küçüðüm, çalýþ ki öðrenesin Kimbilir kimlerin hayatý senin kurtarmaný bekliyor Öðren ki kendine saygýn artsýn Kendine güven ki ATATÜRK’e layýk ol Ben senin abinim küçüðüm Dövsem de, sevsem de Bil ki sen benim gönlümün çiçeðisin, Kurutmam seni 7. Kalýn saðlýcakla Çocukluðumda sokak diye bir þey vardý Hani o parmaklarým kanayana kadar misket oynadýðým Hani okuldan gelipte arkadaþlarýmla Kaldýrýma koyup çantalarýmýzý, oyuna daldýðýmýz Yaa, çok özledim onu Geçen gün sarhoþ kafayla tünerken kaldýrýmda Gözlerim takýlýverdi iki taþýn arasýna sýkýþmýþ kalmýþ bir miskete Ruhum daraldý sanki, Aldým onu taþlarýn arasýndan Evirdim çevirdim elimde Sonra sýktým var gücümle Unutamadým senin sýcaklýðýný, dostluðunu dercesine. Ýçimde bir hüzün O kýllý kocaman ellerim Küçüldü, küçüldü içimde Taa ki, ben misketle oyuna baþlayana dek Küçük Uður olupta Sonra ayakkabýlarýma iliþti gözüm Hiç boyamam ya, küçükken de öyleydim Çamurlu gezerdim hep. Hatýrlarýmda, annem “býktým senin ayakkabý eskitmenden derdi” Babacýðým da üç kuruþ maaþ alýrdý zaten Þimdi baktým da beþ yýldýr ayakkabý almýyorum, eskimiyor ki Yürüdüðümmü var yollarda, çocukluðumdaki gibi zýpýr zýpýr Ya, hatýrlamýyorum þu “kafe” lafýný ilk ne zaman kullandým Yoktu ki, nereden çýktý bu laf Ne güzeldi oysa kýzlarý sýkýþtýrmak, öpmek Hava kararýnca azýcýk, okulun arkasýndaki çalýlýkta, Ah ah, nerede o korku heyecan þimdi,” aman babam duyar” Perþembeler yok mu o perþembeler Düðün bayram olurdu içimde çarþamba akþamlarý Sabah olacak, annem kalk oðlum diyecek Sonra ver elini Perþembe pazarý. Neler neler var orada; gönlümün incileri Bir cennet sanki, bir sürü insan, bir sürü ses “Gel vatandaþ gel incirin iyisi burda” “Hadi olum þundan bi kilo gatýve gari” “Aman oðlum çok pahalý dedin” Üþüdüm sonra, kaldýrdým baþýmý baktým, Yanýmdan bir sürü insan geçiyor da “Bana ne” diyor içimdeki küçük; Ne birisi Ayþa teyzem Penceresineden bir tas su uzatan bana, Ne Ahmet amcam, geçerken hep baþýmý okþayan Ne de burasý benim mahallem, otursam da içinde Yok be anam yok Haydi bana eyvallah Ben gidiyorum mahalleme, Ben büyümemiþim daha, istemiyorum da 8. Sivri Bulamadýysan eðer, Karþý çýkacak bir þey Hele bir de korku yüzünden Yaþanmýþlýðýn bir yalan olur Gözüm hep sivriye takýldý Dilim hep sivriyi söyledi Kalemim hep sivriyi yazdý. Biliyorum, birgün Kýçýma batacak bu sivri, O zaman ben de derim ki; “Demokrasiden oldu demokrasiden” Hani þu, bir varmýþ bir yokmuþ olan demokrasiden 9. Deli Aslýnda hep baþka bir yanlýþtýr Yanlýþa doðru dedirten, Keþke bilseydik doðruyu Yani aslýnda en doðruyu Bana göre doðruyu Yanlýþ diye bildiðim doðrunla düzeltmeye çalýþýrsan, Ben de sana göre doðruyu Yanlýþ diye bildiðin doðrumla düzeltmeye çalýþýrsam Dana kuyruksuz kalmaz mý ? Dananýn kuyruðu kopmasýn diye, Ýnsanoðlu demokrasi diye bir terazi bulmuþ; Hani bazen ayarýný kendimize yonttuðumuz, Binbir bahanelerin arkasýna gizlenerek. Yalan yatsýya kadar da yanmaz aslýnda Kendi kendimize yaktýysak içimizde, Ve yakar ateþi benliðimizi. Ayarsýz demokrasi Merhametsiz sevgiye benzer Yalancý gözyaþlarý baþa bela olur Deli misiniz ? O zaman sevin merhametle Sevdiyseniz eðer, Hadi kalýn muhabbetle 10. Eyy Týbbiyelim Eyy Týbbiyelim, Unutmak hakkýn mý Türk kadýný için “Hiçbir anýnda tesettürü seçmedi” diyen, Hasan Ali Yücel'in deyimiyle, “Sapýna kadar devrimci” “Türküm, doðruyum, çalýþkaným” diye baþlayan andýn mimarý O koca Dr. Reþit Galip’i Eyy Týbbiyelim, Unutmak hakkýn mý Mustafa Kemal'in yanýnda Samsun'a çýkan, Tifus hastalýðýnýn düþmaný Dr. Refik Saydam’ý Diplomat ve umum müfettiþi Dr. Ýbrahim Ethem Öngören’i Eyy Týbbiyelim, Unutmak hakkýn mý Çocuk Esirgeme Kurumu'nun kurucusu, Atatürk tarafýndan kendisine Çocuklarýn Türk mitolojisindeki koruyucusu olan "Umay"’ýn adý Kendisine soyadý olarak verilen, Dr. Mehmet Fuat Umay’ý Eyy Týbbiyelim, Unutmak hakkýn mý Aydýnlarýn köylü ile temasý için yanýp tutuþan, Türk Ocaklarýnýn kurucusu Köycü hekimleri. Türkcülük Davasýnýn sanýðý, anti-emperyalist Dr. Hasan Ferit Cansever’i Emet Müdafa-i Vatan Cemiyeti’nin kurucusu Dr.Fazýl Doðan’ý Eyy Týbbiyelim, Unutmak hakkýn mý Sarýkamýþta tifusla Erzurum ve Trabzon’da kolera ile savaþan, Türkiye Verem Savaþ Derneði’nin kurucusu Dr. Tevfik Saðlam’ý Eyy Týbbiyelim, Unutmak hakkýn mý? Týp öðrencisi iken siyasetle ilgilendiði için sürüldüðü Þam'da Atatürk ile tanýþýp, onunla Vatan ve Hürriyet Cemiyeti'ni kuran, Dr. Mustafa Cantekin’i Eyy Týbbiyelim, Unutmak hakkýn mý Atatürk'ün komþular ile iyi iliþkilere dayalý, Anti-emperyalist dýþ politikasýnýn Dýþ iliþkiler bakaný Dr. Tevfik Rüþtü Aras’ý Eyy Týbbiyelim, Unutmak hakkýn mý Türk Dili Devrimi’nin yýlmaz savaþçýsý Dr. Mehmet Ali Aðakay’ý Fransýz’lara Antep’i dar eden Dr. Ömer Asým Aksoy’u Eyy Týbbiyelim Dur Þimdi, Sorarým sana Unutmak Hakkýn mý Daha 18 yaþýndayken Sivas Kongre’sinde Atatürk’e, “Mandayý kabul edersen seni de lanetleriz” diyen Mangal yürekli devrimci Dr. Hikmet Boran’ý Eyy Týbbiyelim Dur ve düþün Onlarý unutmak hakkýn mý, Onlarýn istediði týbbiyelimisin Mangal yürekli, devrimci atalarýmýzýn ruhlarý rahat mý Haydi Týbbiyelim Sen bu vatan için doðdun, Çünkü Atatürk Kendini sadece sana emanet etti 11. Gönül Biliyorum Aþkým göçmen kuþlar gibidir, Göç eder gider sonbaharda içim soðuyunca Biliyorum Tutkum hayalim gibidir, Nereye ne kadar gideceðimi bilmediðim, yolculuk misali Biliyorum Gönlüm fýrtýna gibidir, Nereye koþacaðýný bilmez aylak çocuk gibi Biliyorum Sevdam, çiçeði öpücük yaðmuruna boðan arý gibidir, Ne zaman doyacaðýný bilmeyen Bilmiyorum Kalbim ne kadar tutkulu sevdalarla doyar Öðrenmek istemiyorum cevabýný Biliyorum, Yok gönlümün bittiði bir duvar 12. Sen Sevmek gül olsaydý, kokusuyla sarhoþluk Dikeninden akan kaným gönlüne aþk seli gibi akardý Körlük cezam olsaydý sevmezliðime, renklere hasretlik Görmeden senin rengini çizerdim gönlüme Kimsenin tanýmadýðý en güzel renk Özgürlüðüme ceza olsaydý kement gibi buhranlarým, daðlarýmýn esintisine hasretlik Kanadýnýn kýrýlmasýna aldýrmazdým uçarýlýðýmýn, Gökten düþtüðüm yerde sen varsan eðer 13. Hele Hele Gel hele bir kere Geldiðini bilmeyeyim, Gidecebileceðin aklýmý kemirmesin Sev hele bir kere Sevdiceðimi bilmeyeyim, Baþkalarýnýn bakmasý gönlüme kamçý olmasýn. Kýz bana bir kere Kýzdýðýný zehir gibi bileyim, Ayrýlabileceðin fikrime bela olsun 14. Kararsýzlýk Sana yaðmurun ellerini versem, Yok yok Güneþin arka yüzünde yetiþen ateþ çiçeðini versem yüreðimden, Yok yok Çocuk olup en sevdiðim oyuncaðýmý versem gönlümün yongasý, Yok kararsýzým Ýçimin açýlmadýk bahar yellerini versem, neden sakladýðýmý bilmediðim, Diyorum ki kendime; bana gel diyen bir tebessüm verir misin acaba 15. Hayýr mý? Aklýn hür, Vicdanýn hür mü olsun istiyorsun; O zaman dinle kendini. Hiç olmaz ise sor kendine Olabiliyorsan eðer kendine dürüst Bildiðin doðruyu söyledin mi , keseriz seni deseler de Ýtiraz ettin mi yanlýþa , çýkarýný bozsa da Ortak akla davet ettin mi aklý çok, bahaneleri çok olanlarý Ve Tarýþtýn mý doðruya doðru ? Hele þu demokrasi gibi evrensel olanlar konusunda Hayýr mý ? Yani seninde aklýn çok Bahanen çok deðil mi ? O zaman boþa uðraþma Yalan da söyleme, kendini de kandýrma Ben de senin için bir þey yok, üzgünüm. Artýk benim için Sen, Ne Atatürk’ün güvendiði gençliksin Ne ülkemi yarýnlara taþýyacak beyinsin. Sakýn ha emanet alma Çocuklarýmýn geleceðini Nedensiz yaþýyorsun biliyor musun ? Bana gülme öyle, Salaklýðýn iyice mayalanýyor. Ölürken anlayacaksýn Ve Acýsýný fena hissedeceksin Bir boka yaramadan yaþamanýn belasýný Sana lafým yine de dostça, kinin senin olsun 16. Madam Adamcýlýk oynuyoruz ATAM, adamcýlýk Her yer adam dolu; O adam Bu adam Þu adam O, bunun adamý Bu, þunun adamý Þu, onun adamý Hatta, O, bunun ve þunun adamý Bu, þunun ve onun adamý Þu, onun ve bunun adamý Adamcýk hepsi Yani, Adam gibi deðil madam gibi adam Adam gibi adamýn adamýyým ben ATAM Bir tek senin adamýným 17. Çýlgýn Bana þekil vermeye çalýþma, Ne semaya sýðarým Ne dimaða: Bana “Çýlgýn Türk” derler. Git baþýmdan Ýnsan bilirim hala seni; Çünkü bende Ata’mýn kaný var, Heryerde sulh isterim 18. Deniz Deniz dalgasýz, sessiz Belli, küsmüþ terk edenlerine: Tam baðýmsýz olamayanlara Demokrasiyi kendine yontanlara Deniz dalgasýz olmazmýþ Deniz aþkýný beklermiþ, kabarmaya Deniz rüzgarýný beklermiþ: Deli deli esen baðýmsýz yürekleri Bakýn, Deniz dalgalý hep Göremiyorsanýz Gidin Anadolu’mun daðlarýna, ovalarýna Oradan bakýn Deniz’ime 19. Atama Ýzinden gitmek onun Anadolu’nun bebelerini koklamak gibi Bakmak, çakmak çakmak gözlerine Þehidine yanmýþ anamýn gözlerinde bulut olmak gibi Anlamak onu,bugün dünden daha öte Boþa uðraþmayýn, o ölmez diye haykýrmak gibi 20. Reklam yasak Ne kadar Ne olursan ol Reklam vermek yasak gönlümde, Hiçbirþey olsan da Birþeyler bulurum senden içimde, Sýkma canýný Sensizliðin sende kalmaz Canýna yandýðým yüreðim Söyle þu beynime de: Biraz sarhoþ olsun Hiç olmazsa, Hiç olduðumu Hissetmek istediðimde Aðla doyumsuzluk Çocuk oynuyor Arnavut kaldýrýmlý yüreðimde Sevmene sevdalandým beni Yüreðimi salaða çevirmene, Yuvasýndan kaçmýþ halime Kement vurmana, Sorgusuz sandýðým hýrçýnlýðýma Müebbet hapis vermene, Etme eyleme Ben büyüyemiþ bir kaçaðým hala Býrak kaçayým dellenmezliðime, Ýstersen gel benimle Kaçmak doyumsuz olur seninle 21. Rüzgar Yüreðimde bir rüzgar var Kabardý iyice canýna yandýðým, Gürültü çýkarmak ister Esmek ister hoyratça Beyinsizlere inat Ruhsuzlara inat. Esmek ister sýcak sýcak Kahrolmuþ gururlara doðru Yastýða çivilenen gözyaþlarýna doðru. Salýver be oðlum rüzgarlarý Çaksýn þimþekler, Gürültüden saðýr olsun ruhsuzlar, Uyansýn tatlý uykularýndakiler. Gülücükler kaplasýn kahrolmuþ gururlarý, Çiviler çýksýn yastýklardan Batsýn birilerine 22. Salýverin Salýverin bulutlarý Kara kara durmasýnlar baþýmýzda, Aðlasýnlar: “Tam baðýmsýzlýk” diye diye Urganýn ucunda kýrýlan fidanlara Salýverin bulutlarý Gitsinler, aðlamasýnlar, Çöreklensinler Kara kafalarýn tepelerine, boðsunlar Salýverin bulutlarý Çekilsinler Güneþin önünden, Parýldasýn aydýnlýk yarýn 23. Varlýk Ya paylaþýrsýnýz kum tanelerini Ya da bir meteor gibi yalnýz kalýrsýnýz. Ya kum taneleri gibi özgür olursunuz kalabalýkta Ya da esir olursunuz bir meteor gibi sonsuzlukta. Ya verirsiniz, sizde sizin olmayanlarý Ya da sonsuzluðun þaþkýnlýðýnda bakakalýrsýnýz: Varlýðýnýzýn anlamsýzlýðýna 24. Sonbahar Yaðmur yaðýyor, týpýr týpýr Sessizce, gürültü yapmadan “Sýra bende” der gibi, nazikçe Deniz dalgasýz, yatmýþ öylesine Belli, darýlmýþ terk edip gidenlerine Aðustos böceði, zoraki ötüyor Sesi kýsýk, yarýn geç belki ona Limon çamý sararmýþ, mahsun Yeþilini saklar gibi yalnýzlýktan Bildin mi anason kokulu dostum Serinlik gelmiþ bu sahile, Sevdalý çýnarlara kalmýþ Sessizliðin sevdasý 25. ZAMAN AÞTI Zaman aþtý Gönlüm þaþtý Aklým fena karýþtý Zaman acýlarýn ilacý deðil miydi ? Zaman ileri doðru akmazmýydý Zaman aþtý Bu baharda papatyalar açmaz oldu Sanki Bir þeyler kaçtý, gitii…nereye bilmem Kuþlar uçurtmalara yarenlik etmez oldu Darýlsam, kime ki Aðlasam, ne ola ki Haykýrsam, kim duya ki Sokaklar insan kahkahalarý Geceler neþe içinde yine. Hayal etsem biraz Hani desem “çocuklarýmýz, geleceðimiz” Gelecek ne verecek bilsem onlara Yaþamýþlýk derdim olmaz belki Dursa zaman Ateþleri söndürsem Zaman aþamasa sevgilerimizi Geri verse bu bahar papatyalarýmýzý, Hayal bu ya Zaman utanýr belki Boþ laf hepsi, Biz utanmadan Zaman niye utansýn ki 26. Sevmek Yoku deðil, Yokluðu severim Aratýr beni. Boþu deðil, Boþluðu severim Sordurtur beni. Senden çok, Sensizliði severim Her an aratýr seni 27. Demokrasi Demokrasi sen ne yosmasýn Parasý olana gel diyorsun, Olmayan ne yapsýn Güzelliðini görmekle mi yetinsin 26 . Yelpaze Þu insansý yaratýklarýn yalanlarý var ya Yine bozduruyor aðzýmý, Ulan küfretmeyi severim de Hani ruhun yelpazesi, Küfrettirenin hiç mi suçu yok ? En iyisi Ben yine siktir çekeyim Þöyle en derininden ballýca, Aðzýma tat olsun 27. Ýnsan Çýkarý var ise, Nedeni yoktur. Nedeni var ise, Çýkarý yoktur. Kim bu ? Ýnsan elbette, Hem de En korkaðýndan 28. Dosdoðru Doðrun ne kadar doðru ? Ölçütü var mý ? Ölçütü var ise, Sýnýrý var mý Sýnýrý var ise, Nerede bitiyor Bitiyor ise Bilimden uzak mý ? Uzak ise Bilimin de mi sonu var ? Deðil ise, Dostum Doðrun daha, bilmediðin doðrular deðil 29. Dellendim Akþam vakti Unutsam seni, Gecesine yeniden sevsem Ulan delleniyorum iþte Hep yeniden sevsem seni diye 30. Nedensiz Kýzsam olmuyor Bakmasam olmuyor Git desem olmuyor Çekip gitsem hiç olmuyor, Meðer Nedensiz sevmiþim seni 31. Küs Akþam vakti Güneþ gibi kýzardýn bana Anasonu seviyorum diye. Ne yapayým be Ýçim küs, Kýzmýþým insana 32. Ýmkansýz Ýçindeki fýrtýnalar salak eder beni, Boyundan büyük yüreðin hapseder. Ben bir hesapsýzým: Seni sevmek gibi imkansýza kalkýþtým 33. Eþþek gözlüm Sen sevmesen beni eþþek gözlüm, Ne sonbahar hüzün verir bana Ne ilkbahar sevinç, Ne anason kokulum yar olur bana Ne sigaramýn dumaný 34. Özgürlük Seni sevdim özgürlük Ne yalan söylersin Ne aptala yatýrýrsýn. Beni benim ile baþbaþa býrakýrsýn Haydi, zor ama Özgürlüðünü haykýr dersin, Sana aþýðým Beni benden bildiðin için 35. Mehmedime Mehmedim, Daðlarýn sevgisi senin Korkusu kalleþlerin. Hasretler senin Yalnýzlýk kalleþlerin. Sen sevginin oðlusun Kalleþler nefretlerin. Kal saðlýcakla Kendine iyi bak yiðidim 36. Yaðmur damlasý Seyrederken ay ýþýðýnýn dansýný Gecenin sessiz derin güzelliðinde, Kýyýlara çarpan dalgalarýn melodisinde, Göz göze geldim kendimle Dinlerken yaðmur damlalarýný gizemliliðinde, Rüzgarýn serin dalgalarý Okþadý yüzümü öper gibi, Göz göze geldim kendimle Çalýþýrken ulaþmaya gözlerimle Baktýkça kaçan ufuklara, Varlýðýmý hissettim, küçücük, Göz göze geldim kendimle Her bir geliþ Her bir damlasýymýþ meðer, Hiç durmadan yaðan sevgi yaðmurunun. Sen çýktýn birden gözlerimin önüne, Her bir noktan ýslanmýþ. Bir bir geçiverdi sevdamdan Seyrettiðim ay ýþýðý, Dalgalarýn melodisi, Yaðmur damlalarý, Göz göze geldiðimi gördüm seninle. 37. Ýsterse canýn Aðlamak isterse canýn Beni erit içinde, Gözlerinden akayým yanaklarýný öperek Acýmasýn bakýlasý gözlerin Uyumak isterse canýn Beni yak içinde, mahmurluðu çöktürüp gözlerine Uyutayým seni sýcacýk Gülmek isterse canýn Beni yaðdýr kalbine, Büyüteyim içindeki çiçekleri Sevgi kokularýna boðayým seni 38. Güfte Güneþin önünde duran yaðmur damlasý Hadi gel bir beste yap bana Þöyle aþk dolu olsun, Yaðarken güneþi fon yaptýðýn gibi. Ben de bir güfte yazayým ona Ýçi sevda koksun 39. Resim Elime bir fýrça verdiler Seni çizdim, Bu ne dediler Elim titredi dedim 40. Çizdim Bir deniz çizdim önce Sonra da içine bir sandal. Boyadým elimi yeþilin sen tonuna Aðaçlarý çizdim, maviye düþen gölgelerini. Boyadým elimi mavinin sen tonuna Ýki maviyi seviþtirdim. Sonra, Seni çizdim sandala: Ýki mavinin Maviye düþen yeþilin Öpücüklerini gördüm sana 41. Yarim Eyy benim Kekik kokulu yarim. Daðlarýmda, ovalarýmda Þehit kanlarýmýn rengi yarim. Sana neler oldu böyle Düþünürüm, “Düþünme” dersin. “Olur mu böyle?” derim, “Sen sus” dersin Sana ne oldu böyle ? Sana kimler ne etti ? Bilmem gayrýsýný; Sana istetmeselerde beni, Sana aþkým bitmez yarim. Þehidimin hatýrasý, Sarý saçlý, mavi gözlümün emaneti Demokrasim, hürriyetim, Aþkým bitmez yarim. 42. Yeniymiþ yýl Soruya bak soruya “yeni yýldan ne bekliyorsun ?” Ne bekliyorsan çok beklersin. Adam ol da bekletme Sen bir þeyler ver yeni yýla Ne mi? Örneðin, “Üþümeyen çocuklar” “Aðlamayan analar” “Kahrolmayan babalar” Zor mu? Zorsa git Maydanoz olma yeni yýla 44. Oðluma Býyýðýnýn ucundan ter olup aktýðým Tebessümüne esir olduðum Kokusunda kendimi unuttuðum Kara gözlüm, oðlum. Hayat akýyor, bitmezmiþ geliyor Ýdeallerin olacak hep, hýrsýna hedef Koþacaksýn peþlerinden. Yorulacaksýn bazý zaman, O zaman býrak herþeyi, yürümekte iyidir. Ama bir þeyi yarým býrakma; düþünmeyi. Havanda su döðmek deðilse hedefin, Düþünmeden öðrenme. Bazen þaþakalacaksýn, Nedir yanlýþ, nedir doðru. Herkes yanlýþ yapar, Aslýnda, yanlýþ olan Yanlýþý yanlýþla düzeltmektir. Doðru bildiðine yanlýþ diyeni anla, Bir de onun için düþün, ama yarým býrakma. Ýçinden bir þey, Sen doðrusun der de Yarýda býrakýrsan düþünmeyi Ýþte o zaman yanlýþ yaparsýn Demokrat ol oðlum Merhamet ile sev. Merhametsiz sevgi Ayarsýz demokrasi gibidir. Ýþine gelince deðil, Ýþine gelmeyince de demokrat ol, Ol ki, lider ol Benim oðlum ol. 43. Zaman Zaman akar, gider Bilen varmý: Nereden nereye, Hýrsýzca. Ama beceremedi akýp gitse de Seni benden çalmayý 44. Ah be çocuk Aþkolsun çocuk Umutlarý aldýn gittin, Utancý býraktýn. Gittiðin yerde hatýrlama hiçbirþeyi Aðlama, Sadece uçurtmaný uçur, kuzum Sen geri dönene dek, Umutlar olmasýn Yarýnlar çile çeksin Güneþler soðusun be kuzum. Ayný evrende yaþamamalý katiller ve çocuklar; Ya ölmeli katiller, ya da hiç doðmamalý çocuklar. 45. Keçim Gördükçe yalanda yaþatýlan insanlarý Ve Yalandan kazananlarý: Ne yapayým ? Keçilerim seviyor, Kaçmasýnlar diye küfrediyorum 46.Yakýn Bir ben varým; Bana senin kadar yakýn, Bir de sen varsýn; Sana benim kadar yakýn 47.Sensizliði hayalledim Kçklerim baðlýdýr hala topraða Ama Çürümüþümdür içten içten Kavak aðaçlarý gibi. Kimse fark edemez bunu. Ama çocuklar, O minikler var ya Hissediveirler gözlerime bakýnca. Korkarkaarým , Bu yüzden Kaçmak isterim onlardan da. Bir gün Çýkýverir beni mýknatýs gibi gücüyle Mavi balonlu bir yavrucak Çiçek öpücüðü bakýþlarýyla. ‘sen de istermisin þekerimden aðabeyciðim Aaaah Aþýðý olduðum dili Hançer gibi iner içime. Kapar kucaklayýveririm Sýcacýk iç hoplayýþýyla. Sarýlýrým bana yardým et dercesine Yanlýzlýðýn ikiz çocuðu Gözyaþý ve þefkatle. Çekinirim yemekten; Gözyaþlarým Akar da üzerine Eriyip Acý bir su oluverirse Sevdiceðimin talý þekeri 48. sevdim Sevdim seni Kendimi bilebildiðim kadarýyla. Süzüldü gözlerim Seni hissedebildiðim kadarýnca. Özledim seni Her en küçüðüne bölebildiðim kadarýyla zamanýn. Gördüm seni, Her bir noktanda Her birine bütün bütün adayarak kendimi. Tuttum ellerini Elimden yüreðime Canýmýn içine dek titreyerek. Kelimelere sýðmadý Gözlerime kaçtý sevgim Sana anlatmak istediðimde 49. Uzaklar Gidersen uzaklara Soðuk bir sonbahar sabahý Rüzgarda donarken býyýklarým Yalnýzlýk iskelesinde kalakalýrým. Saçlarýmý sýkýp iki elimle Haykýrýrým boþluða adýný Güneþ doðarken Benim üzerimden baþka heryere. Feryatlarým güneþe varýr Deniz bittikten sonra ufukta. Dalýp kalýrým Dalgalarýn kucaðýnda Zaman iþlemezken benim için Ýskele tahtalarýn çürüyene dek, Duyana dek; Bene sesleniþini Gözlerinde bulut bulut yaþlarla, Güneþin arkasýnda kalan kýyýlardan 50. Seni düþünüyorum Gözlerim Çok uzaklara gitmiþ Beni de alarak Gökle yerin birleþtiði yere Akþamýn alaca karanlýðýnda. Seni düþünüyorum Benliðim Çok uzaklara gitmiþ kendimden Hayaller ülkesine Sevgi prensesine. Seni düþünüyorum Gidivermiþim birden Tepemdeki aþk yýldýzýma Seyrediyordum oradan Melekler gibi uyumaný sýmsýcacýk. 51. Seyrederken ay ýþýðýnýn dansýný Geceninin sessiz derin güzelliðinde Kýyýlara çarpan dalgalarýn melodisinde Göz göze geldim kendimle Dinlerken yaðmur damlalarýnýn gizemliliðinde Topraðýn kokusu iþledi içime, Doðadaki masumun serin dalgalarý okþadý yüzümü öper gibi, Göz göze geldim kendimle Çalýþýrken ulaþmaya gözlerimle Battýkça kaçan ufuklara Varlýðýmý hissettim, küçücük Göz göze geldim kendimle Her bir geliþ Her bir damlasýymýþ meðer, Hiç durmaz yaðan sevgi yaðmurunun. Sen çýktýn birden gözlerimin önüne, Her bir noktan ýslanmýþ. Bir bir geçiverdi gözlerimin önünden Seyrerttiðim ay ýþýðý, Dinlediðim dalgalarýn melodisi, Yaðmur damlalarý;göz göze geldiðimi gördüm seninle
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © uður koca, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |