EYVALLAH!

Vasfını can bildim, gönlünü canan;
Şu yorgun gönlüme yarsan, eyvallah!
Kalbimdir cananın sözüne kanan;
Verdiğin sözlerde dursan, eyvallah!

Seninle yaşandı ikinci bahar,
Yokluğunla oldu mevsim sonbahar.
Gurbet bir cehennem, ateşten diyar;
Bu yangın içinde varsan, eyvallah!

Aşkı öldürüyor gurur ve kibir!
Neden bu işkence, duygusal cebir?
Günde bir, ayda bir, hatta yılda bir,
Arayıp halimi sorsan, eyvallah!

Korkmazdım aşk için ölümden, şerden;
Ayrılık dendikçe ıslandım terden.
Seni sakladığım o kutsal yerden;
Beni kurşunlayıp vursan, eyvallah!

Kabulüm, kusurun büyüğü bende;
Yargılanıp durdum kalp mahkemende.
Kırıldım diyorsun, af yok mu sende?
Af edip bir nefes versen, eyvallah!

Coşari suçlanır, suç belli değil;
Kalpleri ayıran güç belli değil;
Var mısın, yok musun hiç belli değil;
Sırrına erilmez sırsan, eyvallah!
İbrahim COŞAR