Sen uzak bir şehirdeyken
Adınla kol kola dolaştım yalnızlığımı
Dualar biriktirdim beyaz kelimeler koyup ellerime
Hep giydiğim siyah ceketimi attım
Zaten yakışmaz oldu sen yokken üzerime

Soylu bir özlemim var şimdi
Beni yoksul beni yoksun zannetme
Gözyaslarımı örten renkler buldum mağazalarda
Hem yağmurlar da eksik değil buralarda
Caddelere yeni adlar koymakla meşgulüm şimdilik
Sen uzak bir şehirdeyken

Sen uzak bir şehirdeyken
Hüzünler satın aldım ayların eylülünden
Yokluğun büyük geldi de kalbime
Küçük bir gemiden uzak bir yer ayırttım
Denizlere döke döke gideceğim acılarımı
Benim de bir yerim yurdum olmalı
Benim de uzak şehirlerim olmalı