BEN MUTLUYSAM SEBEBÝ SENSÝN
Söndürmem kalbimde yanan sevda ateþini,
Dünyama doðan sabah güneþini,
Sonlandýrýrým gönlüme acý veren dertlerini,
Bu gönülün en deðerli varlýðý sensin.

Hep karþýmda bulmayý bekliyorum umut daðýtan gözlerini,
Hissetmek istiyorum yüzümde o sýmsýcak nefesini,
Görmeliyim hayatý sevdiren gülümseyiþini,
Bana yaþama sevinci veren güneþle birlikte geliþin.

Yanýmda olmazsan sevgi ile bakmayý unuturum,
Elimi tutup yüzüme gülerek bakmazsan yok olurum,
Aþkýný gönlüme ekersen mutsuzluktan kurtulurum,
Hayatým dünyama bahar mevsimi gibi gelensin.

Gözlerim hüzünlü bakmayý yanýnda unutur,
Yüreðimin boþluðunu hayatý sevdiren aþkýn doldurur,
Gönlüm gerçek aþký umutla bakan gözlerinde bulur,
Sevda çiçeðini yüreðime eken neþeli günleri getirensin.

Boþuna akan göz yaþlarýmý bir tek gülüþün kurutur,
Terk edip gidiþin gönül bahçemdeki çiçeði soldurur,
Senin aþkýn gönül ýrmaðýmda sahte aþklarý boðdurur,
Nefret dolu bu kalbe sevmeyi sevilmeyi öðretensin.