DELİ GÖNÜL

Ne çok çektim deli gönlün elinden;
Tutamayacağı dala uzanır!
Birkaç şarkı, şiir düşer dilinden;
Yari gül, kendini bülbülden sanır!

Yıllar sonra sevdiğini bulmuşsa;
İki gönül arasında kalmışsa;
Bir de sırılsıklam aşık olmuşsa;
Ne yasa, ne töre, ne de dost tanır!

Deli gönül yar peşinde koşarsa;
Hele de hasretten yanıp pişerse;
Ayrılık korkusu kalbe düşerse;
İnsanda ne gurur kalır, ne onur!

Coşari, yaşımız gelse yetmişe;
Aşkı kim hoş görür işi bitmişe.
Aşk yolunda kendini kaybetmişe;
Ya aşık, ya mecnun, ya şair denir!

İbrahim COŞAR