Duygu, hayal ve düşüncelerin bir düzene bağlı olarak, çekici bir dil ve ahenkli mısralar içinde aktarılmasına şiir denir.
Şiir, nazmın üstün bir zevk, düşünce ve idrak süzgecinden geçirilmiş halidir. İnsan duyguları ile ilgilidir şiir. Çünkü insan, duygu yüklü bir varlıktır. Bazen güler, bazen, ağlar, bazen hüzünlüdür, bazen neşeli… Her hali yaşar insan…
Burada, “Şiir nedir?” sorusunu sormak gerekir. Bunca yıldır birçok sanatçı, düşünür şiiri anlatmaya, onun tanımını yapmaya çalışmışlardır. Ama gelin görün ki şiirin ne tam bir tanımı yapılmıştır; ne de tam bir açıklaması olmuştur.
Herkes kendine göre bir şeyler söylemiştir. Bir şeyler anlatmıştır. Hepsinin de doğruluk payı yüksek olmuştur. Çünkü şiir hepsidir. Çünkü şiir her şeydir. Onu anlatmak, ne kelimelere, ne kitaplara, ne de duygulara sığmaktadır. Derya gibidir şiir… Umman gibidir…
Peki, hiç merak ettiniz mi “İnsan olarak şiir yazmayan var mıdır bu dünyada” diye? Mutlaka her insan bir iki satır, bir iki dize söyleyip yazmıştır. Şiir yazmayan insan yoktur diye düşünüyorum. Çünkü insan duygularını bir inci kolyesi gibi art arda sıralar ve onları düzenli ve ahenkli bir şekilde bir araya getirir. Sonrasında şiir dediğimiz hayat iksiri ortaya çıkar.
Kıbrıs Türk Devlet Tiyatroları Sanatçısı Cevahir Caşgir de duygu ve düşüncelerini dizelere dökmüş, onlara şiir olarak hayat vermiş bir sanatçımız:
Günaydın
Bir rüya kadar yakındım sana
Gördün mü?
Ve beni gecenin köründe,
Uykunun en derininde,
Bir düşte,
Bir düşüşte,
Orta yerimden böldün mü?
Kime anlatırsan anlat
Hayra yorar mı ki beni?
Uyanmak lazımdı...
Uyandın
Cevahir Caşgir, 2009 yılında Hacettepe Üniversitesi Devlet Konservatuvarı Tiyatro Bölümü’nden mezun oldu. Mezun olduktan sonra Kıbrıs Türk Devlet Tiyatroları’na girerek sözleşmeli oyuncu olarak görev yapmaya başladı.
Caşgir, her ne kadar bir tiyatro sanatçısı ise de onun edebiyat yönü de çok kuvvetlidir. Şiiri çok seven Caşgir, daha ortaokul ve lise yıllarında şiir okumaya başlamış, küçük yaşlarda şiirle tanışmış ve şiiri bir tutku haline getirerek şiirler yazmaya başlamıştır.
Şöyle diyor Cevahir Caşgir:
“Birbirimizden aldığımız, ya da birbirimizden çaldığımız hayallerimizi hangimiz hangimizin yüzüne vurmaya; ya da söylemeye cesaret edebildi ki?
Hep başkalarının uçurumlarına gelip, intihara yeltenmedik mi, tutsunlar diye bizi?
Kimse kimsede ölmeyi gerçekten istemedi ki! Ölmek isteyen kendi uçurumundan atlardı çünkü...
Yapamadık... Şiir yazdık yüzsüzce... Yaşamayı çok sevdiğimizden, Bir de -çok- sevdiğimizden...”
     Cevahir Caşgir, şiirlerini “100süz Şiirlerim” adını verdiği kitabında toplayarak yayınladı. Dorlion Yayınları arasında çıkan kitap 112 sayfadan oluşuyor.
     Kitap, 1000 adet basılmış olup D&R , N11, İnsancıl Kitap, Kitap Yurdu gibi yayın kuruluşlarında ve bu yayın kuruluşlarının online satış sitelerinde satışa sunulmaktadır.
Şair Cevahir Caşgir, eser için şunları dile getiriyor: “Kadın ya da erkek, hangi tarafta olursa olsun insan her şeyi yüzsüzce yaşamak ister. Bencillik, en çok da aşkı yaşarken kök salar hücrelerimize. Benliğimizi sarar ve ondan çok kendimiz için sevdiğimiz, ondan çok kendimiz için mutlu olmak istediğimiz ve her şeyi -çokça- istediğimiz yegâne duygudur aşk. Yüzsüzce sevilmek isteriz. Düşünmeden, sormadan sorgulamadan da severiz zaten. Kişiliksizdir, kimliksizdir, yüzsüzdür aşk.
Ben bir kadın olarak aşkın yüzsüzce yaşandığı ve yüzsüz bedenlerde var etmeye çalıştım şiirleri.
Acı oldu, gözyaşı oldu, tutku oldu, ihanet oldu aşk oldu; Şiir oldular. Yüzsüzce...”
Kitapta yer alan şiirler, genelde aşkı, sevgiyi, insanlığı ve insan olmayı anlatıyor. İnsan olup da hangimiz sevmedik ki? Tertemiz duyguları hangimiz beslemedik ki? İnsana olan, hayata olan, doğaya olan tutkularımızı hangimiz dile getirmedik ki?
Sevgi, aşk, insan olabilmenin ilk şartı değil mi? Yüreğinde sevgi taşımayanlara kim insan diyebilir ki? İşte Caşgir’in dizelerinde bu duygular en güzel bir şekilde hayat buluyor ve insana insan olduğunu, insan kalmayı bir kez daha öğretiyor:
DEMLENDİM
Ne güzel bekledim seni
Dinlendim...
Demlendim...
Bir şarap gibi;
Öfkeliysen dibine kadar,
Mutluysan yeteri kadar,
Aşkla tutuşunca sabaha kadar,
Eşlik etmek için sana...
Ne güzel bekledim seni,
Tozlu raflarında geçmişimin...
Bilirsin herkes anlamaz şaraptan.
Ve ben seni,
Bir kadehte gördüm göreli can gibi,
Söyle sevgilim,
Şimdi daha anlamlı ne olabilir ki,
Birlikte "yaşamaktan”
Hayat, yaşamımız boyunca bizi adeta deneyerek bir süzgeçten geçiriyor. Bizi her defasında sınavdan geçiriyor hayat. Kimilerimiz başarılı olurken, kimilerimiz tutunamıyor bu hayata. Kadın olsun, erkek olsun, herkes feleğin çemberinden geçiyor adeta. Bu çemberden geçerken de insanın tutunduğu tek dal sevgi olmuyor mu? Ve bu sevgi karşısında her ne olursa olsun insan yüzsüzleşmiyor mu?
(S)ÜZÜLMEK          
Ben de yağmur oldum bir cama vurdum
Öyle yorgundum ki dinince,
Süzülemedim
Ben de aşık oldum bir cana vurdum
Öyle yorgundum ki bitince,
Üzülemedim”
“100süz Şiirlerim”e online satış üzerinden sahip olabilirsiniz. Gelişmelerden haberdar olmak, fikir ve görüş bildirmek için Facebook üzerinden 100süz Şiirlerim sayfasını takip edebilir, yine sayfa üzerinden verilen sitelerden satın alma işlemini gerçekleştirebilirsiniz.
Edebiyatımıza, şiirimize “100süz Şiirlerim” ile bir soluk, bir nefes veren Cevahir Caşgir’i kutluyor, başarılarının devamını diliyoruz. Kendisinden daha nice şiirler, kitaplar bekliyoruz.
     “100süz Şiirlerim”i okumanız dileklerimle şiir dolu günler diliyorum…