Sonbahar geldi çattý ’’Oðlum yaþarsak kâr.’’ rüzgarlar fýrtýna, yaðmurlar zaten bizi yaþatmaz, bir de sýcaklýk düþtü mü bize terki dünya zamanlarý demektir... Sinek olmaya sinekiz de bilader sýcaklarda her þey iyi soðuklar geldi mi iþimiz bitiyor...

Daha sonbaharýn baþý on beþ yirmi gün sonra donarýz vallahi, saðlam sobalý kaloriferli evler bulmak lazým. Bir de akýllanmýþ abi bunlar artýk çöplere yemek artýklarý da atmýyorlar kolay kolay, o zaman biz de babayý alýyoruz...

Eskiden ne güzeldi oysa bahar aylarý yaz aylarý... Ooooo çöplerde bir sürü artýklar, zýkkýmlanýp duruyorduk. Hem kendimize hem de evlatlarýmýza yetiyordu çöplerdekiler... Hele hele atalarýmýz iki yüz üç yüz sene önce çok keyif çatarlarmýþ, o zaman ne sinek ilacý varmýþ ne de þimdiki gibi aletler... En iyisi Hindistan’a gitmek, orada hayvanlara dokunmuyorlarmýþ, ama orasý da çok uzak yol da telef oluruz billahi...

Eskiden bebeler mebeler yollara dondurma, çikolata filan düþürürlerdi, þimdilerde onu da yapmýyorlar... Çöplere çokça yemek artýklarý atarlardý, o da bitti... Açlýktan gebereceðiz billahi arkadaþ... Karnýmýz doymadý mý hiç bir iþten, ince iþ de dahil zevk almýyoruz, alamýyoruz arkadaþ.

Buradan insanoðluna ve insanoðlunun mini mini bebelerine sesleniyoruz sinek milleti olarak. Bizi de düþünün yahu azýcýk. Zaten üç beþ günlük ömrümüz var. Ýnsan birazda olsa dondurma düþürür yerlere, çöplere yemek artýklarý atar fazlaca... Siz anasýný yiyorsunuz zaten, biz artýklarýný yiyoruz.

Aç karnýna havalanamýyoruz bile, kanatlarýmýz bile çalýþmýyor zaman zaman. Uç uç uç nereye kadar yani... Arada sýrada da konmak lazým bir yerlere, reçellere, ballara, pirzolalara... Sen her þeyi götür midene insanoðlu, biz de sürünelim... Bir aya kalmaz göçeriz zaten de iki üç bin tane yavru býrakmak lazým yine de bu dünyaya, nesil devam etsin bilader...