KÝBÝRÝNÝZE YENÝLMEYÝN
Kibir;güçlünün zayýfý ezmekten zevk aldýðý, zenginin fakire tepeden
baktýðý dünyayý, yaþanýlabilmesi imkansýz bir hale getiren bir duygu
yoðunluðundan ibarettir.
Lazým gelen tek bir þeyin þu olduðu inancý hayatýn göz önünde olan tek
gerçeðidir.
Ýnsanlarýn bahsetmekte olduðum duygu yoðunluðundan kurtulabilmesi için
kendileri ile kazanmalarý gereken çetin bir mücadeleye girmeleridir.
Güçlünün zayýf insanlarýn karþýsýnda burada benim sözüm geçer
düþüncesini terk etmeleri için sabit fikirlilikle vedalaþmalarý
gerekir.
Dünyayý zenginin fakiri küçültme çabasýna girmediði bir þekilde
yaþanýlabilir hale getirebilmenin uðraþý verilmelidir.
Kibrin, insanlarýn elinden vicdani duygularýný alýp içinde taþýmakta
olduðu kalplerini soðuk bir taþ parçasý haline getirdiði aþikar.
Aramýzda yaþanmakta olan iletiþim kopukluðunun sebeplerinden bir
tanesi olduðu görülmektedir.
Kibrin insan hayatýnýn bahar yaþamayan güz gülü misali yapraklarýna
veda etmesinde rolü olduðu unutulmamalýdýr.
Aklýmýzdan çýkardýðýmýz takdirde yapýlan yanlýþlarýn ardý arkasý
kesilmeyecektir bu gerçeðinde her daim farkýnda olmamýz lazým
gelmektedir.
Ýnsanoðlu yanlýþ yapmaz diye bir kaide yoktur;
fakat ayný yanlýþa tekrar tekrar düþmesinde de kalbinin en önemli
yerine koymuþ olduðu kibir çok büyük paya sahiptir.
Telafisi mümkün olmayan hatalara düþmenin yolunun da kibirden
geçtiðinden hiç þüphe duyulmamalýdýr.
Bizler vazgeçersek her þeyimizden oluruz, fikri ile içimizden söküp
çýkarmaktan korktuðumuz kibrimiz yüzünden içine düþtüðümüz
hatalarýmýzý bir türlü görmek istemiyoruz.
Halbuki esaretine girmiþ olduðumuz sabit fikirden kendimizi bir
kurtarabilsek, geç olmadan yapmakta olduðumuz yanlýþlarýmýzdan
kurtuluþumuz çok kolay olacaktýr.
Kibrinden kendisini kurtaramayan insanlarýn hayatýn zorluklarý ile
savaþanlarý görmezden gelmeleri de ayrý bir hadsizliktir.
Aslýnda bu hadsiz davranýþlara sahip olanlar ne oldum deðil ne
olacaðým düþüncesini hiçbir þekilde akýllarýndan çýkarmamalýdýr.
Kendilerini kaptýrdýklarý kibir onlarýn yükte hafif pahada aðýr
kayýplara uðramasýna mal olacaktýr.
Nacizane fikrim þudur:Dost kolay kaybedilir ;ama kolay dost bulunmaz.
Eðer dostsuz kalmak istemiyorsak kibri bir an evvel hayatýmýzdan
atmalý, karþýmýzda bize kucak açan insanlara karþý davranýþlarýmýzý
düzenli bir hale getirmeliyiz.
Sevgi ile çaðlayan gönül ýrmaklarýný, bizleri içine alan çamur
deryasýna çevirmemek için insana insan olduðunu unutturan hayatý
tepeden görme huyumuzla vedalaþmanýn yolunu bulmalýyýz.
Kendimizi kibir yüzünden girmiþ olduðumuz karanlýktan çýkaramazsak bir
ömür yalnýzlýða mahkum kalacaðýmýz göz önündedir.
Sözünü etmiþ olduðum mahkumiyetin içinde bir o yana bir bu yana
bocalamamak için kibrin bizi eline alýp oyuncak etmesine müsaade
etmemeliyiz.
Evet deðerli okurlarým yazýmý küçük bir örneklendirme ile sonlandýrmak
istiyorum.
Umuyorum bu küçük örneklendirme yapýlan büyük hatalardan önemli
dersler çýkarmamýza vesile olur.
Mevlana CelaleddinRumi’ye sormuþlar:
O kadar okuyup yazarsýn ne bilirsin?
Mevlana Celaleddin Rumi akýllardan çýkmayacak insanlara ömür boyu ders
olacak bir cevap vermiþtir:Haddimi bilirim.
Þunu hiçbir zaman unutmayýn kibir hiçbir zaman kazandýrmaz aksine
hayatýmýzda elde edemeyeceðimiz kadar büyük öneme sahip kayýplar olur.
Deðerli okurlarým mevlana’nýn da söylemiþ olduðu gibi haddinizi bilin
eðer haddinizi bilmezseniz küçümseyerek baktýðýnýz insanlar karþýsýnda
gün gelir bir pul kadar deðeriniz kalmaz.