Kalabalık içinde yapayalnız biriyim
Sağlayamadım uyum çıkar odaklarıyla
Yok maddeye tamahım ben bir gönül eriyim
Olmaz benim bir işim ne köşkle ne sarayla

Yumuşacıktır kalbim olsa da dilim sivri
Sevmedim sevemedim şu materyalist devri
Her taraf köçek doldu kaldı mı melek, peri
Çekildim bir köşeye onulmaz bir yarayla

Yok sevmelere geçit çıkarcılık uğruna
Çizilir batıla yol, yok giden hak yoluna
Ne var çıkardan başka bak sağına soluna
Kalmamış kişilikler satılıyor parayla

Hak hukuk sözde kalır sömüren sömüreni
Taşırız üstümüzde ruhsuz kalan bedeni
Haksızlığa direnci var mıdır hiç göreni
Bembeyaz sayfaları boyattık bak karayla

Ararsın sevmeleri gördüğün çıkar ağı
Kalmamış insanlığın kalmamış sevgi bağı
Uğruna çıkarların deviriyorlar dağı
Olunmuyor sevmeler ne köşkle ne sarayla

Midemiz dolu dolu ruhumuz can çekişir
Dünyalık meta için bak insanlık tepişir
Yazdırır şu gam yüküm yazdırır ancak şiir
Beyazlar peşindeyiz yok işimiz karayla

Çıkarları uğruna satarlar kimliğini
Dünya Meta’sı için tanımazlar dinini
Bir eleştirmeye gör kusarlar bak kinini
Yemek için kul hakkı dizilirler sırayla