Matem acýtýr yüreði,
Sarar kara bulutlar gibi,
Rüzgarda uçusan kurumuþ yapraklar gibi hazan rengidir,
Solmuþ bakýþlardýr, bazen gençtir bazen ihtiyar,
Koþamadýðýmýz gidemediðimiz yollardýr,
Gerçeðini görmek istemediðimiz aynadaki benim dir.
Siz biz onlar,
Kuþ kanatlarýna taktýðýmýz hayal gözlerimizdir.
Pembe peluþ pufuduklarýmýzdýr.
Ýçimizde sakladýðýmýz yapamadýklarýmýzdýr,
Soðuk yaðmurlu havalarda cama vuran,
Piþmanlýklarýmýzdýr matemlerimiz,
Çarklarýn arasýnda tükenmiþliðimizdir,
Zamanýn tek gerçek olduðu.