ENGELLİLERİN TUTUNDUĞU DALLARI KIRMAYIN
Ne oldum değil ne olacağım düşüncesini çıkarmayın aklınızdan,
Elinden tutup alın engelli dostlarımızı mahkum ettiğiniz karanlığınızdan,
Kurtarın gözlerinizi manasız karamsar bakışlarınızdan,
Bırakmayın dostunuzu kardeşinizi içine düştüğünüz cehalet kuyusuna.

Kaçmayın üzerinize düşen sorumluluklarınızdan,
Utanmayın sizleri sırtını yasladığı duvar olarak gören dostunuzdan kardeşinizden evladınızdan,
İzin vermeyin demir almasına yalnızlık denizine gönül limanınızdan,
Mahkum etmeyin yanınızda güvende olduğuna inanan engellileri umutsuzluğun kucağına.

Vazgeçin engellilerin hiçbir işe yaramadığı inancınızdan,
Atın ötekileştiren hasadını alamayacağınız mantıksız fikirleri kafanızdan,
Uzatın ellerinizi çıkarmak için düştüğü boşluktan haberdar edin varlığınızdan,
İzin vermeyin bir ağaç misali sulanmayı bekleyen engellilerin dallarının kırılmasına.

Bakın zorluklarla geçen yaşamlarına pay biçin kendi yalnızlığınızdan,
Çıkarmayın ömür boyu her insan bir engelli adayıdır aklınızdan,
Dostluğunuzu esirgemeyin sizlerden sevgi bekleyenler alın girsinler içine kalp kapılarınızdan,
Kırmayın tutunduğu dalları engellilerin hapsetmeyin onları arkası karanlık kapılar arkasına.