Öyle derler büyüklerimiz. Hangi büyüklerimiz mi? Bizden büyük olanlar bir, iki, üç, beþ, on yirmi yaþ büyük olanlar. Ne derler? ’’Selam kelamdan önce gelir.’’ bir de ’’Selam verdik borçlu çýktýk.’’ derler. Ýyi de tersi de olabilir mi, selam aldýk borçluyuz biz onlara, hemen borcumuzu ödesek mi, yoksa ödemesek de mi saklasak...

Þimdi gelelim esas konuya selam veren niye borçlu çýksýn. Borçlu çýktýysa bile ya da daha önceden borcu varsa bu selam verdiði kiþiye, baþka bir mesele giriyor devreye. Bu borç nasýl ödenecek? Peþin mi nakit olarak mý, çekle mi, senetle mi? Ya da kredi kartý versek bu borçlu olduðumuza, tost makinesinde kaça bölerler kredi kartýmýzý? Tost Makinesi mi dedim? Pos Makinesi olacaktý iþte anladýnýz siz onu...

Selamdan selama da fark var. Hadi karþýnýzda ki adam Türkçe deðil de Ýngilizce ya da Japonca veya Kýrmançi dilinde veya Sanskritçe selam verse onlarda borçlu çýkarlar mý? Bence çýkmamalarý lazým, ne de olsa yabancýlar. Ýyi davranmalý hepsine...

O zaman ne yapýyoruz? Birine selam vermeden önce ya da selamý sabahý kesmeden önce ayrýntýlý olarak her bir þeyi en ince ayrýntýsýna kadar düþünüyoruz. Düþünmekle de kalmýyoruz, uyuz uyuz kaþýnýyoruz. Yok beeeee! Burasý þaka, artýk ne þakasý derseniz. Ne kaþýnmasý? Siz de hemen atlamayýn kelimelerimin üstüne.

Bir de þöyle bir uyarý da bulunalým eðer ki bir gün baþka gezegenlerden biri ile karþýlaþýp da selam vermeye kalkarsanýz, sakýn kalkmayýn, almýyorlar selamýmýzý. Dilimizden anlamadýklarýndan mý yoksa bize gýcýklýklarý var da ondan mý, orasýný bilemiyorum. Hayýr bilsem de bir þey fark etmez zaten, vermiyor abi hiç biri selam. O deðil kelam da yok. Sen konuþuyorsun, o sadece baygýn baygýn sana bakýyor... Uzayýn neresindensiniz, diyorum, týn týn yine týn, ses yok...