Bilgi: Tamamen hayal ürünü bir kurgu hikayedir. Bilgilerinize...

Dünya o sabaha biraz daha uykusuz uyanmýþtý. Gece büyük bir sarsýntý olmuþtu, yýkýlan bir yer veya yaralanan kimse olmamýþtý ama sarsýntýnýn sebep olduðu panik uykularý kaçýrmaya yetmiþti. Tüm insanlar güne bir miktar esneme ve endiþe ile baþlamýþlardý.

Tüm insanlýðýn içerisine düþtüðü bu büyük endiþe ve kaygýya raðmen, geceyi sýradan gecelerden farksýz geçiren birisi vardý. Deprem sýrasýnda sarsýntýdan dolayý uykusundan uyandýðýnda, yüzünde bir gülümseme oluþmuþtu. Zemin katta oturuyordu, yatak odasýndan aracýný park edebileceði bir giriþ yapmýþtý. O tuhaf arabasý da yatak odasýnda, yataðýnýn hemen kenarýnda duruyordu. Benzin ve yað kokularý birbirine girmiþ bir yatak odasýnda uyumak onun için artýk vazgeçilmezdi. Baþka bir yerde uyumak zorunda kalýrsa uyuyamýyordu. Depremde uyanýnca, þanslýydý. Uyanmadan da ölebilirdi, hemen yataðýndan fýrladý ve zorla açýlan kapýsýný büyük bir gýcýrtý ile açýp arabaya bindi.

Arabasýna binmiþ ve deprem nedeniyle oluþan evindeki o büyük sarsýntýnýn çýkardýðý gürültüyü sanki bir senfoni orkestrasý þaheseri dinler gibi dinliyordu. Evin sarsýntýsý sýrasýnda sallanan araba sanki lunaparkta bir oyuncaðýn eðlence için sallandýðýnda bunu biliyor olmamýza raðmen engel olamadýðýmýz o keyif verici tatlý korku gibi yaþýyordu depremi. Her depremde böyle eðlenirdi, bir ümit belki bu sefer yýkýlýr ihtimali ile heyecanlanýyordu. Bir süre sallandýktan sonra sarsýntý durmuþtu. Depremin onda uyandýrdýðý coþku yerini yine bir hayal kýrýklýðýna býrakmýþtý. Yorganýný sert þekilde üzerine çekti. Tepkisini konuþarak vermeye çalýþmasý nedeniyle aðzýndan çýkan garip sesler etrafýndaki komþular tarafýndan dahi duyulmuþtu. Yine olmamýþtý, belki tekrar olur ümidi ile uyumaya devam etti.

Sabah olmuþtu ve gözlerini açýp evi hala yerli yerinde olduðunu görünce, depremin yine ýskaladýðýný anlamýþtý. Rutine geri dönmüþtü. Kendi kendine özel olarak hazýrladýðý ve insan saðlýðý için en zararlý besin tercihleri ile dolu özel kahvaltýsýný yaparak güne baþlýyordu.

Yatak odasýndaki arabasýnýn yanýna geldi. Her tarafý eðri büðrü, arka camý kýrýk, lastikleri patlak ve bu nedenle jantlarý üzerinde yol alarak kullandýðý aracýna bindi yine. Böyle olduðunda frenlerin tutmama ihtimali artýyordu. Böyle bir aracýn tabii ki anahtarý da olamazdý. Motordan düz kontak baðlantý ile çalýþtýrýyor ve bunu insan saðlýðýna zarar verecek düzeyde yüksek ampere sahip bir akü ile her gün deniyordu. Ümit ediyordu belki, bir þekilde baþarmayý umuyordu. Araç çalýþtýðýnda özellikle motoruna koyduðu kýzartmalardan artan eski yaðlar sayesinde motor ciddi bir duman çýkararak yol alabiliyordu. Bu duman da zararlý gazlar içeriyordu ve kaput ile oturulan bölüm arasýndan bu gazlarýn geçmesi için delikler açmýþtý. Ne zaman yola çýksa, dumanlarýn içerisinde zar zor nefes ala ala yolculuk yapar, bazen arabada sürücü yok zanneden diðer sürücüler kaza bile yapardý. Camlarý katiyen açmazdý ki karbonmonoksit gazý eksiksiz þekilde ciðerlerine nüfuz edebilsin. Ama mesleði gereði olacak ciðerleri dayanýklý idi, sýradan bir insanýn dayanamayacaðý bu seviyeden hiç etkilenmiyordu. Yýllar boyu bu araçtaki miktarýn mislince maruz kaldýðý için olacak ki sýradan temiz hava gibi araçta yol alabiliyor.

Yine onun için artýk olaðan olan bir yeni yolculuk için daha yola koyuldu. Kasislerde fren kullanmadan geçiyordu. Aracýn amortisörlerindeki yaylarý da kestirmiþti ki böylece yol tutuþ özelliðini ve sarsýntý azaltma yönünü de kaybetmiþti araç. Bunlar onun için sýradan þeylerdi, etrafýndaki insanlarýn þaþkýn bakýþlarý artýk kendi mahallesinde kalmamýþtý. Ne zaman ki mahallesinden uzaklaþtý yol boyunca insanlarýn þaþkýn bakýþlarý arasýnda yol almaya alýþmýþtý. Neyse ki aracýn içi gazla dolunca zaten etrafý zar zor gördüðü için çok da dert edecek bir durum kalmýyordu. Önünü zor gördüðü için kimin nasýl baktýðýnýn bir önemi de yoktu.

Yatak odasýnýn garajýndan tüm odayý ve uyuduðu eþyalarýn tamamýný duman içerisinde býrakarak zorla çýkabilmiþti. Yine bir doktora gidiyordu, bir ümit bu sefer baþarabilirse diye düþünüyordu. Bu sefer gittiði doktor önceki gittiklerine göre çok daha baþarýlý idi. Yaptýðý araþtýrmalarda gördüðü kadarý ile, þu ana kadar bir sürü hatalý ilaç vermiþti hastalarýna. Hatalý teþhis koymuþtu, hatalý ameliyatlara neden olmuþtu. Zaten pek hastasý da kalmamýþtý bulunduðu civarda. O nedenle kimse tanýmýyor diye bu þehre geldiðini öðrenmiþti. Bu sefer doðru kiþiyi bulduðunu düþünüyordu. Doktora yine kendisinde hiç olmayan bir sürü yalan hastalýktan bahsedecekti. Bu sefer aklýnda yeni fikirler vardý. Doktor bu sefer kesinlikle doz aþýmýna neden olacak kadar etkili bir ilaç verecekti.

Doktorun odasýna girmiþti. Karþýsýnda doktordan ziyade bir esnafa hatta belki de bir kasaba daha çok benzeyen birisi vardý. Doktorluk kariyerindeki baþarýsýzlýklarý görüntüsü ile de destekleyen bir doktordu. Yüzü gülümsedi, doðru kiþiyi bulduðundan emindi artýk.

Doktor sordu anlat bakalým neyin var diye, baþladý anlatmaya. Doktor bey benim bazen aðzýmdan bazen de burnumdan kan geliyor. Þiddetli bir baþ aðrým var ve sürekli devam ediyor. Midem ve baðýrsaklarýma doðru sanki bir ateþ yanýyor gibi þiddetli bir yanma yaþýyorum sürekli. Baþ dönmesi ve göz kararmasý tüm hepsi günlük hayatýmýn bir parçasý olmuþ durumda. Ayrýca þiddetli uykusuzluk yaþýyorum, 1 hafta boyunca hiç bir dakika bile uyumadan geçirdiðim dönemler olabiliyor. Sürekli üþüyorum titreme geliyor. Anlatmaya devam ederken doktor yarým býraktýrdý sözlerini...

Ne diyorsun sen, tüm bunlarýn hepsi bir kiþide nasýl olabilir? Ciddi bir test yapmalýyýz, hemen seni laboratuvara göndereceðim. Tüm testler yapýldýktan sonra tekrar bakalým diye kestirip atar. Morali bozulur, testlerde bu durumu görmezse istediðine ulaþamayacaktýr.

Doktorun odasýndan çýkar, verdiði kaðýt ile laboratuvara gitmek yerine hemen soluðu markette alýr. 2-3 adet enerji içeceði içer, 3-5 tane aðrý kesici ilaçlardan kullanýr. Daha bulduðu birkaç ilaçtan, hangisi varsa onlarý da alýr atar aðzýna. Az önce uydurduðuna benzer þekilde bir miktar midesi yanmaya baþlamýþtýr. Baþý da dönmeye baþlar ve enerji içeceklerinden dolayý da uyumasý imkansýz bir seviyeye ulaþmýþtýr.

Laboratuvara gider, testler yapýlýr. Doktor test sonuçlarýný incelediðinde þaþýrýr. Böyle bir sonuç olamayacaðýný bir yanlýþlýk olacaðýný düþünür. Hastasýna dönerek bu sonuçlar korkunç, sizi üzmek istemem ama dediðinde yüzündeki gülümsemeyi fark etmiþti doktor ama üzerinde durmadý. Siz bu þekilde yaþayamazsýnýz, acilen tedavi olmalýsýnýz. Ümitlendi, doktor bu hatalý sonuçlara bakarak birçok gereksiz ilaç yazacaktý. Bunun bir intihardan farksýz olmadýðýný da düþünebilirdi ama, yine de hayatýna son veren kiþinin kendisi olmamasý gerekiyordu, tarihte yeri olan birisi intihar ederek sahip olduðu asaletini, daha da önemlisi o oluþumu olan saygýsýný kaybetmek istemiyordu. Gazetelere akli dengesizliði olan mühendis intihar etti haberleri ile tarihine leke sürmek istemiyordu. Doktorun yazdýðý ilaçlarý alýp, aracýný yatak odasýna park edip aracýnda içerek orada ilaçlarýn etki göstermesini bekleyecek ve hayatýna son verecekti. Mükemmel bir plandý ve iþler yolunda idi.

Doktor yan odaya geçip bir görüþme yaptýktan sonra, kendisine vereceði ilaçlarýn çok tehlikeli olduðunu ve bunu özel üniversite izni ile vereceðini söyler. Talimatlara harfiyen uymalýsýn aksi durumda çok ciddi sonuçlarý olabilir diye uyardý. Planý iþlemiþti bu sefer, doktor kendisine büyük zararlar verecek o etkili ilaçlarý yazacaktý. Normalde þu durumda yüzü düþüp kaygý ve endiþe içinde üzgün olmasý gereken bir yüz ifadesi görmek gerekirdi. Bunun tam aksine, sanki kaybolan oyuncaðýný tam bulma ümidini kaybetmiþken bulan bir çocuðun yüzü gibi olmasý doktora da biraz ilginç geldi ama böyle tuhaf sorunlar yaþayan ve üstü baþý bu þekilde olan birinin elbette akli dengesi ile ilgili de bazý bozukluklarý olabileceðini düþünerek önemsememiþti.

Sonunda doktordan çýktý, ilaçlarýný eczaneden aldý ve arabasýný yine yatak odasýna park edip masasýnýn baþýna bir miktar dinlenmek üzere oturdu. Bir poþet dolusu ilaç vardý elinde ve hepsini defalarca imzaladýðý özel onaylar ile almýþtý. Bu nedenle artýk emindi bu ilaçlar reçeteli olarak kullanabileceði efsane bir bilet idi onun için.

Bugüne kadar çok fazla þey denedi. Kanser olmadýðý halde kanser tedavisi görüp kemoterapi almaya, kalbinde bir sorun olmamasýna raðmen vücudunu yüksek fiziksel zorlamaya maruz býrakýp kalbinin geçici olan ritmini bozmaya çalýþýp vücunun normalde olmayan sorunlarý dönemlik olarak yaþamasýný saðlamýþtý. Bu sayede de doktorlarýn bu durumlarý büyük saðlýk sorunlarý olarak algýlamasýný saðlamýþtý ve birçok tehlikeli ameliyata girebilmiþti. Ama her seferinde iyi bir doktora rast gelmiþ, hastanede gözünü açtýðýnda hayal kýrýklýðý ile tekrar tekrar yýkýlmýþtý. Tehlikeli ameliyatlara her giriþinde attýrýlan imza kaðýdýna, ölürsem aracýmýn içerisinde beni topraða gömün, tek vasiyetim budur kalan tüm mal varlýðýmý da mehmetçik vakfýna baðýþlýyorum diye yazardý. Adamýn meczup hali, böyle bir vasiyet yazmasýný bile insanlarýn doðal karþýlaþmasýna yetiyordu.

Arabasý ile bir gün olur da beklenmedik bir kaza yaparým ümidi ile, önce kötü lastikler kullanmaya baþlamýþtý. Sonra frenleri en kötü marka ürünler kullanarak olasýlýklarýný arttýrmaya çalýþtý. Sonra yol tutuþ özelliðini de kaybetsin diye amortisör sistemini söktü. Patlayan lastikleri tamir etmedi, kopana kadar ayný lastikle kullandý ve sonunda araç jant üzerinde gider noktaya kadar gelmiþti. Bu nedenle birçok tehlike de yaþamýþtý. Bir çok kez araç duramayýp bazý araçlara çarptýðý da olmuþtu. Her tarafý bu nedenle eðri büðrü idi. Ama hiçbirisi asýl amacýna ulaþmasýna yetmemiþti. Genelde bu araç tuhaf ve korkunç görüntüsü ile diðer sürücülerin daha dikkatli davranmasýna neden olmaya baþladýðý için kaza riski giderek azalýnca, doktorlardan alacaðý hatalý ilaçlar ile belki sona ulaþabileceði fikrini bulmuþtu ve bunun için çok çaba harcamýþtý. Bu çabalarý sonuç vermiþti, þu an o aradýðý doktora istediði gibi ilaçlar vermesini saðlamýþtý. Bu tam istediði þeydi, ameliyat masasýnda gitmektense aracý içinde onu son bir kez daha görerek veda etmek tam da en cok istediði idi. Sonunda tebessümlü bir yüz ile eve dönmüþtü.

Tabi olur da denk gelir de bir trafik kazasýnda dumanlar içinde gitmek de istediði birþey idi ve arabasý ile bunu yapmayý çok isterdi. Sýrf sürücüler aracýnýn yamuklýklarý nedeniyle garipsediði için iyice dikkat eder hale gelince bu ihtimal iyice imkansýzlaþmýþ idi. Sýrf bu amacý için tamir ettirmeyi bile düþünmüþtü ama trafik kazasý bir baþkasýna da zarar verebilirdi, bu nedenle eskiden bunu düþündüðü için bile kendisine kýzýyordu. Çünkü aracý içerisinde ölmedikten sonra, bu hayatýnýn istediði bir sonu olmamýþ olacaktý, bu fikre kendini kaptýrýnca bu detayý gözden kaçýrabilmiþti. Bir baþka sorun ise aracýna bir baþka ustanýn dokunup düzeltme yapmasýný kabul edemezdi. Bu kaporta arkadaþýnýn çekiç darbeleri dýþýnda bir darge görmedi, buna izin veremezdi ve vermedi de. Bu nedenle o hali ile kullanmak dýþýnda bir seçeneði olmayýnca yollarda unutulmaz bir araç olarak korkulu gözler arasýnda hep yol aldý.

Mahallede onu herkes akli dengesini biraz kaybetmiþ tuhaf bir mühendis olarak görürlerdi. Zamanýnda çok zeki bir mühendis olduðu için, aklý fazla çalýþa çalýþa akli dengesinin bozulduðunu düþünüyorlardý. Çevresi ile hiçbir þey konuþmayan, hiçbir þey anlatmayan bu adam, onlar için gizemli ama kendilerine de hiçbir zararý dokunmayan kendi halinde bir komþusu olarak hayatlarýnda yer alýrdý.

Eve gelmiþti ve masasýnda oturup, bu sefer daha önce defalarca denediði ama her seferinde kurtulduðu o ilaç denemelerinin en etkili olanýný deneyeceðini biliyordu. Bugüne kadar bu kadar hastalýðý bir arada anlattýðý doktor olmadýðý gibi, hiçbir doktor bu son gittiði doktor kadar hatalarla dolu bir kariyere de sahip deðildi. Ýnançlý birisiydi, ve ömründe güzel hedefler için mücadele verdiði onurlu bir hayatý vardý. Bu hayatý intihar haberlerinde geçerek zedelemek yerine, tedavi görürken ilaç yan etkisi gibi doðal görünen bir neden ile hayatýna son vermeliydi.

Akli dengesi olmadýðýný söyleyen insanlar haksýz sayýlmazdý. Sokakta yolda giderken araç bazen arýzalanýnca aracý durdurup yanýnda oturur, tamir etmek yerine, kafasýný sanki bir iþi düzgün yapmayan birine sitem eder gibi sallayýp dururdu. Gözlerini aracýna dikip 1-2 saat aralýksýz araca baktýðýný, yer yer gülümsediðini görürlerdi. Bazen motor arýza yapýnca kendi tamir ederdi ama kendi ustasýna da laf etmeden geçemezdi. Ah Mehmet ve Gültekin ustalar demiþtim size, benim önerdiðim gibi olsa daha iyiydi. Þimdi artýk yemek yaðý koyuyorum motor sizin yaðýnýza göre çok daha iyi gidiyor, sonra niye yolda kalýyoruz bu araçla deðil mi? Kalýrýz tabi, kimse laf dinlemiyor ki diye söylenirdi. Sonra kaportacýsýna da laf etmeden geçemezdi. Nurettin usta sana da dedik, þu kaputu böyle yapma diye, bak þimdi alt bölümdeki filtreyi deðiþtirmek çok zor oluyor diye söylenirdi. Kimse dinlemez ki laf, sonra niye yolda kalýyoruz...

Masasýnda hedefe ulaþma huzuru ile oturuyordu. Artýk amacýna ulaþmasýna az kalmýþtý. Defalarca daha önceki denemelerinde çok fazla ayrýntýlar içeren veda mektuplarý yazmýþtý, ama her seferinde kurtulmuþ yine olmadý diye öfkelenip masalarý devirmiþ, mektuplarý yýrtýp ateþe atmýþtý. Yine bir mektup yazacaktý, uzun uzun anlatmak istedi içindekileri ama yorgundu, kim okuyacak ki, kim anlayacak ki boþuna kendimi yoracaðým diye düþünüp vazgeçti. Kýsaca bir þeyler karaladý ve zarfa koyup masanýn üstünde görünür yere, doktorun verdiði reçeteyle birlikte býraktý. Reçete yanýnda duran 3 adet yüksek doz ilacý tam da tarif edildiði miktarda alýp az miktar su ile içti, bardaðý yarým býraktý. Motoru çalýþtýrdý, ve ön yolcu koltuðuna geçerek ilacýn etkisini göstermesi için beklemeye baþladý.

Çok uzun zaman geçmemiþti ki ilaç etkisini göstermeye baþladýkça baþý dönmeye içi bulanmaya baþlamýþtý. Yolculuk vakti gelmiþti ve bunu tam da arzuladýðý þekilde yapýyor olmanýn mutluluðunu yaþýyordu.

Þoför mahalinde sanki biri oturur gibi sohbet etmeye baþladý. Cemal abi, vakit geldi sonunda. Size yanýmda pek iyi bakmadýðým bir emanetiniz ile geliyorum, þükür bugüne kavuþturana... Kalbinde daha önce kalp ameliyatý sonrasý dönemde bazen yaþadýðý þiddetli kamplara benzer bir his gelince vaktin dolduðunu anlýyordu. Biraz daha zamaný olur düþüncesinde idi ama ilaç çabuk etki göstermiþti. Yine de vakti yetebilir ihtimali ile þansýný denedi, "Korkma sönmez bu þafaklarda..."

Sonunda istediði olmuþtu... Yüzünde bir tatlý bir tebessüm ile gözleri kapalý yataðýnda mýþýl mýþýl uyuyan bir ifade ile hayatýna son vermeyi baþarmýþtý. Bir anda gayet açýk ve güzel olan havaya raðmen, bardaktan boþalýrcasýna yaðmur þiddetli þimþek gürültüleri arasýnda inmeye baþlamýþtý... Herkes için biraz deli biraz tuhaf bu adam için göklerin aðlayacaðýný kim tahmin edebilirdi...

Ölümünden sonraki sabah, her zaman sabahlarý yakýt aldýðý görevli onu en iyi tanýyan kiþilerden olduðu için gelmemesi epey dikkatini çekti. Onu bir de ara sýra durdurup ceza kesen ama onu aslýnda bu garip hali ile çok seven memur bey vardý. 5 yýldýr her sabah düzenli þeklinde gelip yakýt alan bu yüzü asýk sessiz adam ilk defa gelmemiþti. Derhal memura söyledi ve polise haber ulaþtýrýldý. Polis evi kontrol etmek için geldiðinde þaþýrtýcý bir ortam ile karþýlaþmýþtý.

Yatak odasýnda bir araba, içerisinde bir insan hareketsiz þekilde duruyordu. Yatak odasýndan çok bir tamirhane gibi kokan bu yerde bir insanýn yaþamasýna þaþýrmýþlardý. Otomobilin ýþýklarý açýk kaldýðý için aküsü tükenmiþti. Masada bir reçete ve yanýnda bulunan ilaç poþeti, yarým kalan bir bardak su ve reçeteye yazýldýðý kadar içerisinden alýnmýþ ilaç kutularý vardý. Durumu anlamýþlardý. Ýlaçlar yan etki yapmýþtý.

Ýlaçlarýn isimlerini týbbi birime danýþan memur, duyduklarý ile þok olmuþtu. Bu kiþi yürüyemez konuþamaz durumda olmalý, aksi durumda bu ilaçlarýn tercih edilebilmesi çok nadirdir. Bu kiþi oturup mektup yazmýþ, araç kullanmýþ ise bu denklemde bir þeyler yanlýþ olmalý diyordu. Denklem yanlýþtý ama istenen sonuca ulaþmasý yönüyle pek bir önemi yoktu artýk. Anlýyorum dedi memur ve telefonu kapatýp ilaçlarý delil poþetine koydu.

Bu garip þahsý, defalarca kez trafikte tuhaf arabasý ile yol aldýðý için durduran memur da orada idi. Vefat etmemiþ olmasýný çok istiyordu ama artýk çok geçti. Kendisini hiç gülerken görmediði bu kiþinin, ilk defa yüzünü tebessüm ederken görmüþtü ama gözleri kapalýydý. Bu tebessüm en sonunda gerçekleþmiþ ama bunun için ölmesi gerekiyor olmasý, adamýn hayatta iken içinde yaþadýðý acýnýn boyutunu bir nebze anlamasýna ve hissetmesini saðlamýþtý. O sýrada dikkatini bir mektup çekmiþti ve hemen mektubu alýp oradaki herkese dönerek lütfen þimdi beni dinleyin dedi.

Bu kiþi her zaman benim için gizemli, mutsuz ve yalnýz bir adam idi ama özellikle tuhaf arabasý ile biraz tuhaf ama biraz da komik gelirdi bana. Aldýrýþ etmezdi, dialog kurmazdý hep bir hedefine koþturur bir hali vardý. Onu bugün göremedim, ilk defa gelmedi ve þimdi ise onun evinde cenazesi baþýndayýz.

Bu kiþi kýsa bir not býrakmýþ þimdi onu okuyacaðým beni sessizce dinleyin.

Okumaya baþladý.

"O hiçbir zaman yolda kalmadý, o, o önemli günde yolunu nasýl sonunda tamamladýysa,

bugün de benim gideceðim yolu benim için tamamlayabildi.

O bir baþarýsýzlýk deðil, aksine imkansýz þartlarda dahi bir þeylerin mümkün olduðu konusunda ilham alýnmasý gereken en önemli bir yol göstericidir.

Bu dünyada yalnýz kalmýþtým, þimdi bu efsaneyi birlikte yaptýðýmýz o yüce dostlarýma arkadaþlarýma nihayet kavuþuyorum.

Allah'a ýsmarladýk, inancýnýzý kaybetmeyin zira onu kaybederseniz her þeyinizi kaybedersiniz.

Gündüz Bey
Devrim Arabalarý Baþ Mühendisi
"

Onu tanýyan memur arkadaþý durumundan bu kiþinin amacýný þimdi anlamýþtý. Masada reçetesi olan bir ilaç kullanmak, ama buna raðmen veda mektubu ile vefat etmek...

Arkadaþlarýna dönerek seslendi, ölüm nedeni:

"Doktor reçetesi ile aldýðý halde ilaçlarýn yan etkisi sonucu hayatýný kaybetmiþtir."

Gündüz bey amacýna ulaþmýþtý, reçetesi olan ilaçlarý kullandýðý için intihar yazamadýlar.

Gündüz bey, ölürken dahi ülkesine kimsenin pek tahmin edemeyeceði bir hizmet daha etmeyi baþarmýþtý.

Davalarý devam eden kendini aklama ihtimali olan bu doktor, receteye göre ilaç aldýðý halde vefat eden Gündüz bey gerekçesi ile olay sonrasý kendini kurtaramadý ve meslekten ihraç edilerek baþkalarýna zarar vermesinin de önüne geçildi...

Bu dünyadan bir Gündüz bey göçmüþtü, asaleti ile yaþayan, bu dünyadan giderken bile asaletini koruyan, gidiþi ile bile hizmet edebilme gayreti gösteren, ansiklopedilerce dersi son yolculuðuna giderken dahi gösterdiði tek tutum ile anlatabilen Gündüz bey...

Çok geceler depremler olmuþtu, her uyandýðýnda, umutla beklemiþ ama Gündüz'ün depremi gerçekleþmemiþ idi.

Bugün yeryüzü sallanmamýþtý belki ama, esasýnda hergün deprem her Gündüz oluyordu. Kimsenin onun gerçekte kim olduðunu bilmeden, yýllarca meczup zannederek geçirilen her gün, gündüz depremine giden birer artçý depremlerdi. Sonunda zaman dolmuþtu, o beklenen "Gündüz Depremi" gerçekleþmiþti...

Ýnsanlar sarsýlmamýþtý bu sefer, bu sefer sarsýlan bir buluþ bir tarihti... Bu deprem tek kiþilikti, ve insanlar tarafýndan yaþatýlmýþtý.

Bu belki de gerçek depremlerden daha yýkýcý bir depremdi, tarihimize bir miras býrakan Gündüz beyi almýþtý bizden. Enkaz kaldýrýlmýþtý hemencecik, törensiz uðurlamasýz sade bir vatandaþ olarak ardýnda býraktýðý miras ile veda etmiþti bizlere...