Öteki kavramı, bir varlığın kendinden olmadığını kabul edip dillendirilmesi olarak tanımlanabilir.

Bir canlının büyümesi hücre bölünmesine bağlıdır. Hücreler ne kadar hızlı bölünürse, büyüme de o kadar hızlanır. Hücreler toplumun yapı taşları gibiler; her hücre birbirini tamamlarken, diğerine göre ötekidir.

Ben resmi rakamlara göre bin dokuz yüz altmış beş yılında doğmuşum. O günden bugüne kadar kan bağı olan, olmayan kişiler arasında çok yakın bulduğum ve hep öteki saydıklarım oldu. Mutlaka beni de öteki sayanlar oldu. Öteki sayanların da kayda değer bir kısmını tanıyorum.

Bittabi siyasal yapıda da ötekiler var. Mevcut iktidarın başlangıcını milat sayarsak, toplumsal yapıyı değiştiren iki milat gördüm; biri Evren'in "On iki Eylül"ü, diğeri Erdoğan'ın 3 Kasım'ı.

Bu süre içinde birkaç da cumhurbaşkanı gördüm; Cevdet Sunay, Fahri Korutürk, Kenan Evren, Turgut Özal, Süleyman Demirel, Ahmet Nejdet Sezer, Abdullah Gül ve Tayyip Erdoğan.

Bugün politik geçmişe bakıyorum da, siyaset sahnesinde yer alanların çıkarları kadar birliktelikleri ve akabinde öteki oluşları politik yarını belirliyor.

Bu ülke, Osmanlı'da da dahil, kirli siyaset seline maruz kalmış. Devlet bekası, hükümdar cakası adları altında oluşan bu koyu bulanık su, her tür pisliği bünyesinde barındırıyor. Destek alamadığı herkes her dönemde öteki sayılmış. Öteki sayılanlar düşman kabul edilmiş; ya kelleler vurulmuş, ya zindan ve hapishaneler doldurulmuş. Suç isnat edilemeyenlere de en ilkel tebessümle yıllar sonra "Pardon" denilmiş.

Günümüzde bir çok siyasi parti var. Her biri diğerinin biraz kankası, biraz ötekisi olmuş. Aynı yolda yürüyenlerin ya şahsi çıkarları, ya siyasi tabanları zaman zaman sevgili durumunda olanları öteki konumuna getirmiş / getiriyor. Geçtiğimiz son seçimlerde anlık döşünce değişimi geçiren siyasilerde izlediğimiz tavırlar da bunu gösteriyor.

Ötekini ve berikini oynayan siyasilere baktığımızda, terör örgütleriyle hareket edenlere destek vermeyeceğini söyleyenlerin birkaç gün içinde düşünce ve taraf değiştirmesi de bunun en güzel örneklerinden biri.

Bir terör örgütünü kendi safında tutup, ötekine terör örgütüyle hareket ettiği propagandasını söyleyenlerin de davranışlarını iyi değerlendirmek gerek. Aynı zamanda bir terör örgütüne, kendisini biraz sevmesini, yeterli ilgiyi göremeyince, kendisine biraz sövmesini isteyenler de elde ettikleri erk ve finansal yapılarını koruma endişesi içinde kuşku duyduklarını bile, öteki biçiminde tanıtma yolunu alanen seçme durumunda olduklarını düşünüp, akledenlere gösterdiler.

Siyasi masalarda "elim sende" oynayanlara "kayıp Nemo"yu Hızır aleyhisselam sanıp, sandıktan çıkacak mucizeyi endişeyle bekleyenler ise kendilerini öteki kılıyorlar, kendilerinden olmayanı beriki kılıyorlar gibi bir havadalar.

Sanırım muhalif kanatın iktidarı kaybetmesi, kendilerini iktidar kanadından daha çok sevindirmiş, iktidar iktidar da, kendileri muhalefette daha iyi sürünecek ve milleti süründürecekleri kanaati hasıl olmuştur. Millet de, bu bayram havasına bir aylık bedava doğalgaz ile bir yıllık indirimli doğalgaz sevinciyle bu garip toya davul zurna ile gönüllü destek olmuştur.

Millet kalp ile, diyanet dil ile zamların Allah'tan geldiğini, kaderin önüne geçilemediğini tasdik ediyorlar.

Öte beri derken hedef iki bin elli üçe de bir şey kalmadı. İç güçler, dış güçlerin üstüne çıkıyor ve aya dört şeritli yol ve yerli uzay gemileriyle artık galaksi bizi kıskanıyor, daha da çoook kıskanacak görünüyor. Hele şu döviz belasının yükselmesini bir durduralım...

Allah müstehakımızı versin. Orhan Murat Arıburnu "Kasap" adlı şiirinde bu durumu çok güzel betimliyor.

"Mal derdinde kasap
Can derdinde koyun
Ne çirkin oyun
Ne berbat kafiye!"

25 Haziran 23
Bursa