Ortasında kaldım, büyük tasa hapiste!
Eskiyi aramıyorum, gözlerim hiç bu kadar görmemişti.
Bizi şimdiye sıkıştıran felsefe, şöyle bir bakıp geçmişti.
Sonra baştan saydık, o da ne?Aramızdan biri eksilmişti!
Zaman yine soyguna gelmiş, üzerimizden geçmişti.

İşte şimdi anladım, o bulutlar ne demek istemişti.
Beni düşünce ormanına geçmişim itmişti.
Gerçeğin sesi kulağımı delmişti.

Bu vasatlıktan yorulmuş insanlar,
İpin ucuna dizilmişti.
Kim iter beni aşağı?Dedi biri,
Nedense tüm sesler kesilmişti.

Kaç hedef sulardan bitti,
Yüzüme denizler benzemişti.
Kaçmadım tadı çıkarılmalıydı,
Sahi eve en son kim girmişti?