Ortasýnda kaldým, büyük tasa hapiste!
Eskiyi aramýyorum, gözlerim hiç bu kadar görmemiþti.
Bizi þimdiye sýkýþtýran felsefe, þöyle bir bakýp geçmiþti.
Sonra baþtan saydýk, o da ne?Aramýzdan biri eksilmiþti!
Zaman yine soyguna gelmiþ, üzerimizden geçmiþti.

Ýþte þimdi anladým, o bulutlar ne demek istemiþti.
Beni düþünce ormanýna geçmiþim itmiþti.
Gerçeðin sesi kulaðýmý delmiþti.

Bu vasatlýktan yorulmuþ insanlar,
Ýpin ucuna dizilmiþti.
Kim iter beni aþaðý?Dedi biri,
Nedense tüm sesler kesilmiþti.

Kaç hedef sulardan bitti,
Yüzüme denizler benzemiþti.
Kaçmadým tadý çýkarýlmalýydý,
Sahi eve en son kim girmiþti?