Yalnızca sevgiyi öğret, çünkü sen osun. -Anonim |
|
||||||||||
|
Aldım elime kağıdı başladım yazmaya, Yazarak ağlamayı Kaç kişi becerebiliyordur şu rezil hayatta Kaç kişi olmayan sevgilinin gözlerine Şiirler okuyordur gecelerce. Ve kim Unutulduğunu haykırırken mektuplar kulaklarına Kabullenmeyip yitişi Yerle yeksan seriliyordur yarinin ayaklarına. Sokaklarda bir bayram havası, Benim içinde sonsuz bir ayrılık, Kalbimi zorluyor talan iklimi. Kente yalnızlık çökerken akşam üzerleri Gözlerine dalıp, nefesinle demleniyorum. Baharım demiştim sana, Genç ömrümün sonbaharı olduysanda, Kızmıyorum sana Kızamam, bir ana nasıl kızar çocuğuna?....
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © BURCU İNCESU, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |