Yaktým bu þehri
Hüznü boca edip arnavut kaldýrýmlarýna
Vurdum son kibriti kinin kavýna
Yüreðimin rutubet kokulu delhizlerinde
Yarý aç, tam çýplak dolanan
Sefil ihanetin adýsýn
Bundandýr seni de bu þehirle yakýþým...
Kan deryasýnýn azgýn dalgalarý adýma vuruyor
Ýçimin bereketsiz topraklarýnda can çekiþmekte
Kýzýl gül
Üzerimde kanatsýz hüzün kuþlarý, acemi ama telaþsýz
Gözlerimden sildim adýný
Yakarýþýn nafile, bir daha yazamazsýn.......

Hüznü boca edip arnavut kaldýrýmlarýna, tutuþturdum tüm caddelerini bu þehrin, ne elim titredi nede duraksadým bir an, tereddütsüz ve acýmasýzdý ellerim.Seri sonu indirimlerde tüm umutlar yok pahasýna satýlýyor, üç al iki öde, hatta hiç ödeme senin yerine bir ödeyen olur elbet.Milattan sonra bilmem kaçýncý yüz yýl, Ýsa çarmýha geriliyor günahýn bozkýrlarýnda arýnsýn tüm insanlýðýn vicdaný diye.Binlerce Ýsa isyan ediyor böyle geceleri, acýnýn çýkmaz sokaklarýnda.Her seher aralýðýnda, þafaðýn okçularýna hissettirmeden gizli bahçeme üç ayaklar çaktým.Biz e dair ne kadar hayalim varsa geçirip boyunlarýna yaðlý urganý - ki boyunlarý bir gül dalý kadar narindi- tekmeledim ayaklarýnýn altýndaki küflü tabureyi.Ömrümünün sabýkalý hakimi tuttu tutanaklarýný, teþrin i evvele tarih düþtü vakanüvisler, ellerimle imzalayýp ölüm raporlarýný senin gözlerinle çektim, sabahki gaztede yayýnlanacak fotoðraflarýný.

Hazan kapýmýza sarý yapraklar býrakýyordu acemi aþýklara yakýþan utangaçlýkla, saðýr bir geceydi, sýrtýnda bronz hançeri ile çaldý kapýmý direnç.Al kanlar içinde ne kadarda güzeldi....Deðme dedi hançerime öleceksem onunla öleyim o indirmiþsede dar bir vakitte ciðerlerime, sevdamdandýr býrak ne olur, onunla öleyim.Göz yaþýmla yýkadým yarasýný, yýldýz bastým kaný durdursun diye.Acýnýn þimþekleri çaktý gözlerinde, kasýldý narin elleri ve süzüldü sedef nefesli yalanlar yanaklarýndan.
Hazan mevsimindeydik
Hýrçýn bir Eylül'dü
Can verdi direnç kollarýmda
Þifasýz yarasýnda parýldýyan hançeri ile...

Delirdi kelimeler, ciðerlerimi kustum, acýdan kör oldum, saðýr dilsiz oldum herþey oldum hiçbirþey olamadýðým hayatta.Hiç tim ama herþey olabiliyordum.Lanet ettim sana Ýstanbul....

Unuturum adýný zindan þehir, Sultan Ahmet'te ellerini tutmam bir daha, öpmem ýslak dudaklarýný Eminönün'de, Giderim tükürüp içine gözlerinin.Yüreðinin orta yerinde kalýr boþluðum bakar bakar aðlarsýn....
Tutuþturup bedenini geçtim senden,senin kadar kahpe sevdamdan geçtiðim gibi
Nefretinle kudur
Ben kazandým sen kaybettin.............