Akþam oldu yine,

Karanlýk çökerken kentin üstüne,

Ayaklarým beni sürüklüyor yine

Kýrýk Çatal meyhanesine.

Ah... ah bu sensizlik yok mu?

Seni unutmak için

Seni içeceðim kadehlerden

Ve yitik umutlarýmý

Meze yapacaðým içtiklerime.

Doyasýya içeceðim bu gece.

Alkolün uyuþturduðu beynimde

Sisler oluþacak,

Seni hapsedeceðim o sislerin içine.

Umut bu ya,

Haykýracaksýn var gücünle,

Boðuluyorum, kurtar beni diye.

Daha, daha içeceðim,

Sisleri daha da yoðunlaþtýracaðým.

Belki de seni sislerin içinde,

Yitik umutlarýmla birlikte boðacaðým.

Seni tümden kaybetmenin hüzünü çökecek içime.

Bu kez de yokluðuna aðlayacaðým uzun uzun.

Göz yaþlarýmý fark edecek sarhoþun biri.

Gelip sarýlacak boynuma,

Onun da gözleri yaþlý.

Çökecek yaný baþýmdaki sandalyeye,

Baðýracak meyhaneciye peltek peltek,

Getir bize bir ufak daha.

Beraber içeceðiz.

Yitikliðimizi, dertlerimizi anlatacaðýz biri birimize.

Hesabý getirdiðinde meyhaneci,

O özür dileyip gidecek.

Dertlerime dert kattýðý dertleriyle birlikte,

Hesabý ödemekte bana kalacak.