Ben bir nâzenin gülüm
kolay incinir
çok kolay üzülürüm.
Güller açılır gönlümde
bana bakınca gülen gözleri gördüğüm zamanlarda
neşeli, neşeli öter
buluştuğumuz ânlarda
bülbülüm…

Bana
bahçıvanın baktığı gibi
bakmayın ne olur!
Hele çiçekçinin baktığı gibi
aslâ bakmayın!
konuşun zaman zaman benimle
ne derdiniz varsa anlatın,
gizli dertlerin dilinden
en iyi ben analarım!

Kim inlerse beni alıp eline
üzülerek onu dinlerim!
Öpmek ve koklamak isterken
dikkat edin,
dudaklarınıza
batabilir dikenlerim!
Ne olur canımı yakmayın
canınız yansa bile
hele kızarak yerlere aslâ fırlatmayın
siz bilemezsiniz ama
ben de ağlar, inlerim.

Bir gerçek, dalımda
daha güzel durduğum!
Ama sevenler elinde
daha mutlu olurum!
Sevenler, ey sevgiye değer vereneler!
Alın, göğsünüze takın beni
suya bırakın
göğe fırlatın beni
ama takmayın çelenklere
üzüntüden kahrolurum.

Her zaman âfili değildir güzelliğim
Sevgisiz ve sevensiz kalınca solmak
en eksik özelliğim!
Ne olur kalbinizin üzerinde tutun
hatıra defteri arasına koyun
açıp koklayın
ara sıra
eski bir dostu ziyâret eder gibi yoklayın!

Yükseldikçe iniltiler
etrafımdaki yapraklardan
daha şefkatle sarılın
lütfen
daha içtenlikle tutun
buruşmuş, kurumuş diye
atmayın çöplüğe kesinlikle
sevin beni
sevebileceğiniz kadar
en az sizin kadar bende
muhtâcım sevmeye, sevilmeye.

Ben bir nâzenin gülüm!
Sevgi kanımdır!
İlgi canımdır!
sevgisizlikse benim için en büyük cezâ
sevgisizlerse en büyük düşmanımdır!
hoyrat davranmak
hor bakmak bana
inanın en korkunç ölüm!
beddualarım onlara
açılınca ellerim
sevin,
beni!
kollayın ve koklayın
sonsuza kadar
ne olursunuz güllerim!

07.02.1997