þimdi saçlarýn eksilecek köþebaþlarýndan
avucumdan kayýp giden ýrmaklarla beraber
söz kaðýtla seviþecek
ya sen olacaðým
ya rengini kaybeden bir kýta
filikasýz gemilere binmenin heyacaný
oysa sevmek ne kolay
yedeðimizdeki can simitleriyle
denizi örtsem üstüne yine de üþürsün sen
...
þimdi ellerin titreyecek akþamüstlerinden
bu sebepledir ki turuncu þiirler yazýyorum
suladýkça kocaman kocaman bakan gözler yetiþtiriyorum
eflatun saksýlarda
oysa
sabýr kapkara bir taþtýr
rivayet o ki: çatlamaz
....
yollar mý alýp götüren
kendinden muzdarip bir rüzgar mý
tam tutucakken bir adým öteye sýçrayan serçe
kanadýný kim kýrdý senin haydi söyle
...
ödünç öpüþlere alýþamadým
...gitme