yakayı ilikler gibi
boğazı aştı mı
beni sana kavuşturacak,
umut dolu yüreğimi taşıyan gemi
sonra ölsem de kabul

gününde yaz, gecesinde kış saklı
demini henüz almamış bir sonbahar,
yoksul bir umut,
beni sana getiren bütün sebep

yanaştıkça kıyılarına aklım başıma geliyor
ayrıyız aylardır
burası İstanbul
giden unutulur
unutturmuşsa yüzümü yedi tepe

görmüş olacağım en acı sahne...

gözlerinle daha uzağa fırlatamazdın umudu
kekremsi gülüşünden
daha çok kanatamazdı hiçbir bıçak yüreğimi
çekip vuramazdın daha derinden inançlarımı
yaralar üstüne tuz ... nezaket icabı sözün
hangi teselli merhem olur
umudu yitiren umuda...


26/09/2004
Elçin Orhan