Mahmurçiçeðim
Yanmayý bekler gibi bekle beni
Ve sev
Ve sev güneþi ellerinle sever gibi

Sersem bakýþlý sevgilim
Ela gözlerini ver bana
Uzat ellerini hayatýma
Uzat gamzelerini dudaðýma

Mahmurçiçeðim
Hiçbir þeyi sevmediðin kadar sev beni
Özlemeden sev
Ýnanmadan sev

Mahmurçiçeðim
Neruda’ya bakma sen
Divanýmýz olacak mezarlar gibi derin*
Kaybolacaðýz birbirimizde

Senin için sana çýkan
Hüzünden yapma yalnýzlýklar biriktirdim
Bir sürü rüzgar biriktirdim kulaðýna
Bir sürü dert
Bir sürü aþk biriktirdim bize
Mahmurçiçeðim sev beni

Salomem, benim Salomem**
Merak etme sevmeyi biliyorum
Düþlerini biliyorum
Sonumuzu biliyorum
Mahmurçiçeðim seni seviyorum

Nietzsche’de sen Mevlana’da sen
Bukowski’de sen gözlerimde sen
Ellerimde sen Brecht’de sen
Bekle;
Gün gelecek, zaman bize çalýþacak***

Bu sabah yine gözlerini açmadan uðurla beni
Utan yine gün ýþýðýndan
Öp hayallerimizden
Gel, yaþayalým en saçmasýný aþklarýn
Biliyorsun hayatýmýz aþkýmýzdýr
Ve
O hayat ki güneþi gözlerinden doðar

Mahmurçiçeðim
Çeþit çeþit renklerinle sev beni
Ömrün kadar uzun olsun bu yol
Senin kadar aydýnlýk olalým
Biliyorsun;
Ortada, herkesin her þeyin ortasýnda
Ve inadýna seveceðim seni





*Baudelaýre: Aþýklarýn ölümü. Çeviri: Erdoðan Alkan
**Nietzsche’nin sevgilisi Salome
***Brecht: Gün gelecek