HERŞEY SAHTE

Sahte duygular, sahte aşklar,
Manasız günler ve geceler...
Yalnız kalıyor gerçekler...
Ayaklar baş, başlar ayak olmadıkça,
Kopmaz kıyamet demiş büyükler...
Kaldı gamlı gönül yalancılar arasında,
Haykırdı yüzlerine doğruları...
Eşek anırıyor dediler...
Kendilerinden olmayana ad takmışlar,
Sâf diye...
Dön dünya, dön...
Zaman gelip devran dönünce,
Saf saf dizilince mezarlığa,
Toprak sarınca yalancı bedenlerini,
Sıkınca kemiksiz dillerini,
Sâf dediklerine “aman” diyecekler...
Herşey sahteymiş, biz bile, diye...
Ağlayacaklar...Tıpkı dünyadayken
Gözyaşlarını akıttıkları ve sömürdükleri
İnsanlar kadar...