þiliya, my love, þiliya
þiliya, the bombs pouring from your eyes!
kader misin deðil misin diclenin üzerine baðdaþ kurmuþ
bir masalýn baþý mýsýn sonu mu
keder donuk bir iz býrakmýþ gülümsemene
þiliya, sevgilim, ya habibi, þiliya
ben biliyorum hiçbir aþkýn tamamlanamayacaðýný artýk
yarým kalýr dokunuþ ve hatta dokunulacak el, geçmiþte öpüþün, uykusuz gecem, sabahým, þiliya, ya habibi, þu akan yaþlarýný sil yüzünden,
bir ah çekeyim leyla attar’a kendi resminin bedelini kendi hayatýyla ödedi derler
ah þu baðdatta
ah þu baðdata!

þiliya,my love, þiliya
þiliya, the broken hearts of all soldiers hurt in all games
topla kýlýçlý meydandan miðferlerini o kýrgýn askerlerin teker teker öp, aðla dokunarak
herbirinden bir dilek bir haykýrýþ dinle þu sessiz miðferlerden
neden neden diye inleyen masum miðferlerden sahipsiz miðferlerden
bazen bir süliyetsin, bazen et ve kemik dokunuyorum elimle, bazen bir kent,
elleri, kollarý arkadan baðlý, gözleri kapanmýþ, ve kulaðýnda bir üfleyiþ
bazen bir rüzgarýn yalnýz kendisi, bazen makaradan bir oyuncak,
bazen kuytu bir sokakta genç osmanýn elpençe mezarý

þiliya, habibi, þiliya...
þiliya, my lady, þiliya...