şiliya, my love, şiliya
şiliya, the bombs pouring from your eyes!
kader misin değil misin diclenin üzerine bağdaş kurmuş
bir masalın başı mısın sonu mu
keder donuk bir iz bırakmış gülümsemene
şiliya, sevgilim, ya habibi, şiliya
ben biliyorum hiçbir aşkın tamamlanamayacağını artık
yarım kalır dokunuş ve hatta dokunulacak el, geçmişte öpüşün, uykusuz gecem, sabahım, şiliya, ya habibi, şu akan yaşlarını sil yüzünden,
bir ah çekeyim leyla attar’a kendi resminin bedelini kendi hayatıyla ödedi derler
ah şu bağdatta
ah şu bağdata!
şiliya,my love, şiliya
şiliya, the broken hearts of all soldiers hurt in all games
topla kılıçlı meydandan miğferlerini o kırgın askerlerin teker teker öp, ağla dokunarak
herbirinden bir dilek bir haykırış dinle şu sessiz miğferlerden
neden neden diye inleyen masum miğferlerden sahipsiz miğferlerden
bazen bir süliyetsin, bazen et ve kemik dokunuyorum elimle, bazen bir kent,
elleri, kolları arkadan bağlı, gözleri kapanmış, ve kulağında bir üfleyiş
bazen bir rüzgarın yalnız kendisi, bazen makaradan bir oyuncak,
bazen kuytu bir sokakta genç osmanın elpençe mezarı
şiliya, habibi, şiliya...
şiliya, my lady, şiliya...
