Hani aþký buldun sanmýþtýn,
Yüreðin Nurla dolmuþtu...
Sarýldýðýn sevdiðin deðildi,
Yalnýzlýðýndý...
Yalnýzlýðýnýn çýðlýðýný duysa ne farkederdi?...
Hiçbir zaman sana ait deðilse ve olamayacaksa fani bedeni?...
Yüreði senin için atsa ne fark ederdi?...
Sen kulaðýný yaslayýp dinlemedikten sonra?...
Varsýn yalnýzlýk olsun kadehin,
Doldur ve doldur, taþsýn sözlerin...
Sevdiðinin gözlerine bakmadan geçen dakikalar gün, günler ay, yýllar ölüm olmaz mý?...
Söyle, susma ey dil!... dosttan ayrý gönül aðýtlar yakmaz mý?...
Tutulmuþum fýrtýnaya, gönül denizinde gözyaþýmýn damlayacaðý bir balýk bile yok!...
Hepsi çekilmiþ, hepsi korkmuþ, hepsi bîhaber belki de...
Sevdiðim tutsak boynunda bir gümüþ yüzük!...
Bir gemiye baðlý, sürükleniyor anlaþýlmadýðý denizlerde...
Ben bir denizkýzý, onu görüp aþýk olmuþ...Güzel sesini kaybetmiþ o tutsaðýn uðruna...
Boðulmaktan kurtarsam da ayýldýðýnda unuttuðu...
Sonsuz meþguliyetleri içinde terk ettiði yalnýzlýða...
Ne yapmalý bu þuurunu yitirmiþ ozana?...
Yine de kýyamam o nur gönüllüye, benim nurumu gördüðü çin,
Beklerim, beklerim, sabýr Ya Hû!...