Menevişe kenarı gibi gözlerinin arsız yeşiline
Teslim gözlerim
Pervanenin kendiyle gömdüğü sır bu olsa gerek
İçimde ateş yakıp ısınan biri var...
Bir kıpırdayabilse dudaklarım
Lâl olup,
Bahar olup
Hiç güneşsiz açan çiçek olacağım
İlk kez görüyorum baharı sanki
Ve ilk kez seviyorum belki
Hep kendim için ağlamışım gibi
Bunun için bir kez daha ağlıyorum
Ne bir ayrılık sözü var içimi acıtan
Ne bir güzel söz sana bağlayan
Gelmiş geçmiş tüm aşkların yemini sanki
Kendimi düşünemeyecek kadar sarhoşum
Toprakla su kadar aşığıyım,
Onların aşkınıda saymıyorum
İçimde sevdan yeşerdiği günden beri


Elçin Orhan
01/05/2004
04/03/2005-Bursa