Tutku

Hava öylesine sýcak ve bunaltýcý ki; gece geç saatlere kadar bir türlü iki genç kýzýn gözüne uyku girmiyordu. Kaldýklarý odanýn ortasýnda bulunan yer yataðýnýn üzerinde fýsýltýlarla konuþuyorlar, diðer odalarda kalanlarýn duymamasýna özen gösteriyorlardý. Gazlý lambanýn kör ýþýðýnda birbirlerini zor seçebiliyorlardý. Bir ara yorganý üzerlerine çektiler, uyumak istediler ama bunaltýcý sýcak bir türlü buna izin vermedi. Tekrar kalktýlar, yorganý bir kenara býrakýp, üzerine oturdular.
.....
Fatma, evin sahibinin büyük kýzýydý. Köyde yaþýyor, ilkokulu bitirdikten sonra babasý okutmadýðý için evleneceði adamýn bir gün gelip, kendisini babasýndan, ailesinden istemesini beklerken, zaten sandýklarý doldurduðu çeyizini hazýrlamaya devam ediyordu. 25 yaþýna geldiði için de artýk köy yerinde ‘’Evde kaldý’’ gözüyle bakýlmaya baþladýðýndan, çok sýkýlýyor. Bazen bunalýmlara bile giriyordu.
Dilan, köye misafir olarak gelmiþti. Fatma’nýn uzaktan akrabasýydý. Almanya’da doðup, büyüyen Dilan, Fatma’dan bir yaþ büyük olmasýna karþýn ayný þeyleri düþünmüyordu. Evlilik için hiçbir hazýrlýðý yoktu, ‘’Daha erken, ben hayatýmý yaþayacaðým’’ düþüncesiyle hareket ediyordu.
.....
Fatma, fýsýltýyla ‘’Dilan’’ dedi, ‘’Niye evlenmiyorsun?’’
-Niye evleneyim ki!
-Benden büyüksün, evde kaldýðýný düþünmüyormusun?
-Yooo.. Neden öyle bir þey düþüneyim ki!
-Bilmem, ben evde kaldým diye üzülüyorum. Eðer bu yýl da bir kýsmet çýkmazsa bir daha kimse beni istemez. Ancak, çocuklarýna baktýracak birisi beni alýr.
-Niye öyle düþünüyorsun ki, güzel bir kýzsýn, üstelik köyün en güzel kýzýsýn
-Buralarda güzellik bir boka yaramýyor kýzým, burasý köy. Burada eþeðin sýrtý nasýr olunca, yükü sýrtýna baðlayabilecek avrat ister erkekler. Sizin orada kadýn dediklerine, bizim buralarda avrat derler. Sen avradýn ne olduðunu bilir misin?
-Avrat, kadýn, bayan hepsi ayný deðil mi?
-Yok deðil. Bayan, çalýþan evli kadýndýr. Kadýn, evli çalýþmayan kadýndýr. Avrat, hem çocuk doðurur, hem de, sarý öküzün yerine karasabanla tarla sürer..
Dilan, biran kendisini tutamayýp, gülmeye baþladý ve;
-Allah iyiliðini versin Fatma nereden buluyorsun bunlarý, öyle þey olur mu?
-Olur elbette. Buralarda öyle, sizin oralarda farklý
Her ikisi de sustu. Birbirlerini göz uçlarýyla süzdü. Yarý çýplak vücutlarýnýn kývrýmlarý, gaz lambasýnýn ýþýklarýyla tahrik ediciydi. Dilan, Fatma’nýn sütyensiz geceliðin altýndan dimdik duran göðsüne eliyle dokunmak istedi, Fatma kendisini birden kaçarcasýna geriye doðru attý. Dilan, ‘’Korkma’’ dedi, ‘’Kokma bir þey yapmayacaðým, seni bu halde bir erkek görsün, parçalardý kýz’’ diyerek, Fatma’nýn çekingenliðini üzerinden atmasýna yardýmcý oldu.
‘’Kýzým güzellik bir þeye yaramaz’’ diye tekrar etti Fatma, tekrar doðrulup, Dilan’a yaklaþtý ve konuþmaya devam etti:
-Sende çok güzelsin. Sütun gibi vücudun var
-Ben kendime bakarým
-Sütyenini çýkartsana, sýkmýyor mu þu sýcakta
-Sýkýyor da
-O zaman çýkart
-Tamam çýkartýyorum
-Ama sende geceliðini çýkartacaksýn
-Olmaz!
-Neden?
-Bilmiyorum, olmaz
-Sen çýkartmazsan bende çýkartmam, þurada ikimizden baþka kimse yok ki
-Olsun, sen çýkart ben çýkartmayayým
-Olmaz, içerisi karanlýk, ikimizde çýkartacaðýz
-Tamam çýkartýyorum
Her ikisi de üzerindeki fazlalýklarý çýkarttý. Sadece külotlarý kaldý. Dilan, Fatma’nýn göðüslerine dokundu, bu kez tepki almadý. O da çekinerek Dilan’ýn göðüslerine dokundu. Birden bire iki genç kýz sarýldýlar, birbirlerinin sýcaklýðýný tenlerinde hissettiler. Öpmeye baþladýlar. Kendilerinden geçtiler. Öylesine seviþoyorlardý ki, taki Dilan Fatma’nýn külotunun içerisine elini sokuncaya kadar. Fatma bacaklarýnýn arasýnda hissettiði el ile irkildi. Dilan’ýn altýndan kurtulup, kendisini kenara attý, ‘’Ne yapýyorsun?’’ diye çýkýþtý.
Dilan, ‘’Bir þey yapmýyorum, dokunmak istedim’’ diyerek karþýlýk verdi. Fatma itiraz etti ama bunu kendisi de çok istiyordu. ‘’Olmaz ben bakireyim, bir þey olur sonra’’ diye Dilan’ý ikna etmeye çalýþtý. Dilan, ‘’Bende bakireyim, bir þey olmaz. Bekaretine dokunmayacaðým bacaklarýnýn arasýna dokunup, öpeceðim’’ diye karþýlýk verdi. Fatma razý oldu. Her ikisi de birbirlerinin üzerindeki son parçayý da çýkarttýlar. Birbirlerinin bacaklarýnýn arasýna kafalarýný yerleþtirip, emmeye baþladýlar. Ýkisinin iniltisi, terleri birbirlerine karýþtý. Her ikisi de boþaldý, bir daha boþaldý. Sonra yorulup, yorganýn içerisine girip uyudular.
Dilan ile Fatma arasýndaki bu iliþki bir süre devam etti. Köyde misafir olan Dilan’ýn tekrar Almanya’ya dönme vakti gelmiþti. Her ikisi de birbirinden ayrýlmak istemiyorlardý. Dilan sabah köyden ayrýlacaktý ve bu yüzden akþam odalarýna erken geçtiler. Hiç konuþmadýlar ve sabaha kadar iki genç kýz seviþti.
Dilan, Almanya’ya döndü. Fatma köyde tek baþýna kaldý. Ýçine kapandý. Sürekli Dilan’ý düþünüyor, Dilan ile yaþadýklarýný hayal ediyordu. Bir gün, annesi ve babasý þehirde oturan bir yakýnlarýna baþsaðlýðý için köyden ayrýlmýþlardý. Fatma evdre yalnýz kaldý. Sürekli Dilan ile yaþadýklarýný düþünen Fatma, hayaller kurdu, kendi kendiyle oynayýp, rahatlama çalýþtý. Sonra dayanamayýp, Dilan’a telefon etmeye karar verdi. Gaz lambasýný telefonun yanýna getirip, elindeki kaðýda bakarak numarayý çevirdi. ‘’Alo’’ dedi, karþýdan bir erkek sesi ‘’Alo’’ diyerek karþýlýk verdi. Fatma durakladý, sonra kendisini toplayýp, ‘’Dilan yok mu?’’ diye sordu. ‘’Öyle birisi yok burada’’ diye karþýlýk aldý. Fatma özür dileyip, telefonu kapattý. Sonra düþündü, telefondaki ses kendisini daha da tahrik etmiþti. Sesi düþünerek, hayallere daldý. Sonra tekrar ayný numarayý çevirmeye karar verdi. Tekrar ayný numarayý çevirdi. Yine ayný erkek sesi telefona cevap verdi.
Fatma, ‘’Alo, özür dilerim, sizin numaranýz kaç, ben arkadaþýmý arýyorum ama yanlýþ düþüyor sanýrým, hem siz çýkýyorsunuz karþýma’’ dedi.
Adam, numarasýný söyledi. Sonra Fatma’ya nereden aradýðýný söyledi. Konuþmaya baþladýlar. Fatma, adam konuþtukça sesinden tahrik oluyor. Daha fazla konuþmasý için ‘’Anlatýn’’ demekten kendisini alamýyordu. Adam konuþtukça Fatma iyice kendinden geçti. Sonra, ‘’Kapatmam lazým, þimdi bizimkiler gelir’’ diyerek, özür diledi. Adam da ‘’Tekrar görüþmek isterim, sizde isterseniz’’ diyerek telefonu kapatacaðý sýrada, Fatma, ‘’Ben sizi tekrar ararým, müsait olursam’’ dedi.
Fatma, adamla telefonda görüþmeye devam etti. Dilan’ý unutmuþtu. Dilan ile yaþadýklarýný Recep ile telefonda yaþýyor, bundan da büyük zevk alýyordu. Öyle ki, her gece Recep ile telefonda görüþüp, tatmin oluyordu.
Recep, þehirde oturuyordu. Fatma ile her telefon görüþmesinde birlikte olmak istediðini, biraraya gelmek istediðini söylüyordu. Fatma da kendisinin de bunu çok istediðini söylemekten kaçýnmýyordu.
Bu fýrsatý yakalayabilmek için bir plan yaptýlar. Fatma planýný uyguladý ve Çarþamba pazarýnda babasý ile þehre gitme konusunu kabul ettirdi. Fatma þehre geldiðinde, ihtiyaçlarýný almak için babasýndan izin isteyecekti, telefonda hergün seviþip, birlikte olduðu Recep’le iþyerinde buluþacaktý. Recep, iþyerinin adýný, adresini verdi. Fatma, babasýnýn sürekli alýþ veriþ yaptýðý maðazanýn da ayný cadde üzerinde olduðunu söyledi. Anlaþmýþlardý. Fatma, Çarþamba gününü iple çekti. Babasý ile birlikte sabah erkende kalkýp, minibüse bindiler. Sabah erken saatlerde þehre geldiler. Maðazanýn önüne geldiler, henüz açýlmamýþtý. Fatma, karþýda açýk olan ayakkabý maðazasýný gösterdi, ‘’Baba bak karþý ayakkabýcý açýk. Oraya gidelim, ayakkabýlara bakayým, o zamana kadar da burasý açýlýr’’ dedi.
Babasý tamam dedi. Fatma’nýn söylediði ayakkabý maðazasý Recep’in tarif ettiði yerdi. Babasýyla birlikte maðazadan içeriye girdiler. 30-35 yaþlarýnda bir adam kendilerini karþýladý. Fatma adamý görünce içinden ‘’Recep bu herhalde’’ diye geçirdi. Gerçekten de Recep’ti. Recep de, Fatma olduðunu düþündü. Mesajý verebilmek için genç kýz ile babasýna yaklaþýp, ‘’Buyurun benim ismim Recep, burasýnýn sahibiyim. Yardýmcý olayým’’ dedi.
Fatma’nýn gözleri parladý, gülümsedi. Babasý, ‘’Ayakkabýlara bakacaktýk’’ dedi. Recep, yardýmcý oldu. Fatma ayakkabýlara bakarken, fýsýltý ile konuþup, tanýþtýlar. Fatma’nýn babasý oturmaktan sýkýldý, ‘’Osman aða ne zaman açacak dükkaný’’ diye sordu. Recep, ‘’Bugün açmazlar. Ýstanbul’a mala gitti’’ deyince, Fatma’nýn babasý þaþýrdý, ‘’Ne yapacaðýz’’ diye hayýflandý. Recep, hemen devreye girip, ‘’Yardýmcý olayým, bir derdiniz varsa’’ dedi.
Fatma’nýn babasý, ‘’Benim iþlerim var, kýz alýþ-veriþ yapacaktý’’ diye karþýlýk verdi. Recep, fýrsatý hemen deðerlendirdi, ‘’Ýþiniz varsa, kýzýnýz burada içeride oturabilir. Ýþiniz bitince buradan alýrsýnýz’’ dedi.
Adam, ‘’olmaz’’ diyecekti ama, baþka çarede yoktu. Kýzýný yanýnda taþýyamazdý. Sonra, ‘’Size sýkýntý olur, baþka yerde bekler’’ dedi, Recep hemen devreye girdi, ‘’Bir þey olmaz, zaten birazdan müþteriler gelmeye baþlar, bacý içerde oturur, çayýný içer, rahat eder’’ diye adamý ikna etmeye çalýþtý. Bu arada iþyerinde çalýþan bayan geldi. Recep, ‘’Ýþte elemanýmýz da geldi, birlikte otururlar’’ dedi.
Adam kýzý görünce rahatladý ve ikna oldu. Fatma’yý býrakýp, iþlerini halletmek üzere ayrýldý.
Recep, Fatma’yý büro olarak kullandýðý odaya davet etti. Çalýþan kýza ‘’Bize çay söyle, simitte al, sonra birlikte yeriz’’ diyerek iþyerinden uzaklaþtýrdý.
Fatma, ‘’Beni nasýl buldun?’’ diye sordu. Recep, ‘’Beklediðimden daha güzelsin’’ diye karþýlýk verip konuþmaya baþladýlar.
Birlikte kahvaltý yaptýlar. Öðleye kadar oturup, sohbet ettiler. Fatma, babasýnýn birazdan gelip kendisini alacaðýný söyleyip, vedalaþmaya fýrsat bulamayacaklarýný söyledi. Recep ayaða kalktý, Fatma’ya yaklaþýp, beline sarýldý, sonra dudaklarýndan öpmeye baþladý. Fatma itiraz etmedi, karþýlýk verdi. Birbirlerine öyle sarýldýlar ki, sanki yiyeceklerdi.
Sonra ayrýldýlar, toparlandýlar. Odadan dýþarýya çýktýlar. Fatma, babasý gelince birlikte çýkýp, köye döndüler.
Recep ile Fatma arasýndaki telefon trafiði devam etti. Birbirlerine olan tutkularý her geçen gün arttý. Ama bir sorun vardý ve Recep bunu Fatma’ya söylememiþti. Recep evliydi, bir de çocuðu vardý. Fatma ile olan iliþkisi yüzünden, eþiyle arasýnda sorunlar giderek büyüdü. Recep, sorunlarý bahane edip, eþinden ayrýlmak isteyince, karýsý buna razý olmadý. Recep, Fatma ile eþi arasýnda kalmýþtý. Sonunda durumunu Fatma’ya açtý, evli ve bir çocuðunun olduðunu söyledi. Fatma bunu öðrenince þaþýrdý, ne yapacaðýný bilemez oldu. Bir süre görüþmediler. Ama Fatma Recep’i bir türlü aklýndan çýkartamýyordu. Dayanamadý, aradý. Recep ile telefonda görüþtü ama soðuk davranýyorlardý birbirlerine. Eski tutkularý kalmamýþtý. Birkaç kez daha görüþtüler.
Aradan uzun zaman geçti. Fatma’yý babasýndan istemeye geldiler. Trafik kazasýnda eþini kaybeden 4 çocuk babasý bir adam Fatma ile evlenmek istedi. Fatma çaresiz kabul etti. Evlendi. Þehre yerleþti. Bir gün Recep’in ayakkabý maðazasýna gitti. Ama artýk eski Recep de, Fatma da kalmamýþtý. Her ikisi de birbirinden soðumuþtu.
24.04.2005