kahreden bir yalnýzlýk bendeki,
buðulu akþamlarda söylediðim þarkýlardan kalma ...
kana karýþmýþ gözyaþlarýmla,
içimde eriyen bir buz tanesi ...
bedensizliðe kavuþmuþ gibiyim,
üfleseler uçacaðým;
ey gençliðimi bitirdiðim dik yokuþ,
seni bu akþam koþarak týrmanacaðým.
bizim evde saat geç olmuþ,
kapýmýz kapanmadan gitmeliyim,
annem eve almazsa salkým saçaklý
aðaçlarýn koynunda yatacaðým,
papatyalardan bir yastýk yaparým belki,
yalnýzlýðýmý örterim üstüme;
rüyalar alemine bir giriþ yaparým;
yine rüyanýn en güzel yerinde uyanýrým ...