İstanbul!
Yağmurlarını indirme bu mevsim üzerime.
Gözlerimi al, bulutlarının yerine.
Boğazını yar benim için,
Koynuna gireceğim.
Sür köpüklerini üzerime,
Baştan ayağa yara bereyim.
Tuzlu denizinde iyileşeceğim.

İki yakadan tut ellerimi
Köprülerinden düşeceğim.
En güzel masallarından birini fısılda,
Yeniden işiteceğim.

Toprağında uyuyor tüm sevdiklerim,
Yamaçlarından birinde,
Mezarlarını aç bana.
Uzanıp seni seyredeceğim.
Tak mücevherlerini,
Yak ışıklarını.
Yeniden göreceğim.

Kırıklar içinde bedenim.
Kubbelerinden sarkıyor,
İdam edilmiş yüreğim.
Çekil önümden istanbul!
Delireceğim...