Huysuz bulutlarýn yorgunluðundan
Gülümseyiþ gibi yürüyüp gelmek
Kutsal bir senfoni yalnýzlýðýnda
Bir tutam tuz, bir lokma ekmek

Sýkýlmýþ yumruklar, uçuþan palto
Bu kör karanlýkta gerçeði bilmek
Bir suskun yürüyüþ, bir köhne umut
Bir mermi kan, bir yaðlý ilmek

Aforoz edilmiþ takvim yapraðý
Yani direnmektir ve seni bulmak
Yani duruþlarýn en yabanisi
Belki hýrçýn belki de korkak

Kurþuni göklere kayýtsýz kalan
Beynimden süzülür bu mavi ýrmak
Diyeceðim odur ki; sevmek seni
Adam olmaktýr adam olmak