gecenin geniþ kalçasýndan taþýdýðým bu haz içinde
beklemekten tüketilmiþ bir merak tüm bedenimi
çaðýr zilleri çalýyor koþuþuyor adamlar
gecikmiþ mevsimlerin peþinde
ayný duraktayýz ölümü bilen dostlarýn yanýnda
zamaný gümüþ tozlarýna benzetiyor delicesine gülüyoruz
yaþamdan tamamýný almýþ havalarýndayýz
düðümü biliyor heybesinde kaçýþlarý biriktiren adam
tükenmiþ eviçlerine saklanýyoruz daha çok
aþký inkar edip aklýyoruz yalnýzlýðýmýzý
film karesinden çalýnmýþ duruþlarýmýzla bakýyoruz size
sisler içinden þiirler yetiyor mu diye
o denizlerdeyiz eski tanrýlarýn kucaðýnda ateþi çalmaya gidiyor içimizden biri
kalkýp durdurmak aklýmýzdan geçmiyor
ateþ çoktan çalýndý!
tarih tekerrür etmez diye elimi bedenimde dolaþtýrýyorum
dile gelsin yaþam iksiri
itmesin bu karanlýða ölüm bizi
ikizim iki izim var arkamda
suyu ateþten ayýrýyorum
gölgelerden yürüyen cesetlere aldýrmýyorum
çýplak belirgin bir vahþilik akýyor her yanýmdan
her an size saldýrabilirim
kaçýn geliyorum
belki son olmayacak aramýzda
ama örselenmiþliðin bedelini alacak çocuklar
benden üremeyip
annelerine aþký daðýttýðým çocuklar
öyleyim iþte
birazdan yokum burada
arasa belki durmadan görünürüm hayatýmýzda
uzun sürecek bir kabus gibi
nerede miyim
arada hep ayný nehirlerin
denizlere kavuþtuðu sýcaklýkta
tek baþýna ve kalabalýk